Οι συνέπειες που απορρέουν από μια επιτυχία ή/και μια αποτυχία, μπορεί να είναι εφάμιλλες αν δεν γίνει σωστή διαχείριση σε όλα τα επίπεδα. Η ευφορία που συνοδεύει μια επιτυχία μπορεί να φέρει εφησυχασμό, ενώ η αυτοκριτική μετά από μια αποτυχία μπορεί να διορθώσει επαναλαμβανόμενα λάθη που κοστίζουν.
Το πρώτιστο ερώτημα που προκύπτει είναι ο επαναπροσδιορισμός των φετινών στόχων τόσο από πλευράς διοίκησης, τόσο και στο μυαλό του Ανορθωσιάτη. Με τη συμπλήρωση της τριάδας αγώνων με Ερμή-Ομόνοια-Απόλλων που διατήρησε πέντε ομάδες σε ψηλότερα σκαλοπάτια του βαθμολογικού πίνακα, η διάκριση στο θεσμό του πρωταθλήματος (όπως τον μεταφράζει ο καθένας) κρίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Ενδεχομένως μια πιο ορθολογική προσέγγιση να ήταν η διάκριση μέσω του θεσμού του κυπέλλου, αρχής γενομένης από τον αγώνα της 15ης Ιανουαρίου. Επίσης καλό θα ήταν το κεφάλαιο «Ευρώπη» να μπει στη ζυγαριά και να κρίνουμε αν ένα ακόμα Ευρωπαϊκό πατατράκ μπορεί να ισοζυγίσει τα όποια οικονομικά οφέλη, έχοντας υπόψη και τους δύο αγώνες κεκλεισμένων των θυρών που εκκρεμούν. Από την εξίσωση δεν μπορούν να λείπουν στοιχεία όπως η γρήγορη έναρξη της προετοιμασίας και ο λιγοστός χρόνος ορθολογικού μεταγραφικού και αγωνιστικού σχεδιασμού.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά τη διαχείριση του ρόστερ από τώρα και στο εξής, με τους Οικονόμου και Θεοδώρου κατά πρώτο λόγο, να δημιουργούν ευχάριστο πονοκέφαλο στο Ζόρζε Κόστα. Πέραν από το αγωνιστικό ζήτημα, είχαμε αναφέρει και στο πρόσφατο παρελθόν ότι η χρησιμοποίηση ντόπιων ποδοσφαιριστών θα ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα το οποίο έχει αγανακτίσει βλέποντας ξένους περιπατητές να αμοίβονται πλουσιοπάροχα αλλά να μην ξεφεύγουν από τη μετριότητα. Από αγωνιστικής άποψης το κυριότερο πρόβλημα της τελευταίας πενταετίας είναι ότι οι ξένοι ποδοσφαιριστές δεν ξεφεύγουν από τη μετριότητα ή τελοσπάντων δεν κάνουν την διαφορά με αποτέλεσμα να αναρωτιέται κάνεις πόσο χειρότερα μπορεί να αγωνιστεί ένας Κύπριος χαμηλά αμοιβόμενος ποδοσφαιριστής. Από την άλλη βέβαια δεν πρέπει να βιαστούμε να δημιουργήσουμε υψηλές προσδοκίες για κάποια παιδιά για τα οποία φαίνεται ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να δείξουν τι αξίζουν.
