Η φετινή Ανόρθωση είναι η κλασσική ομάδα καρδιογράφημα. Μία πάνω μία κάτω, τόσο από παιχνίδι σε παιχνίδι, όσο και μέσα στους ίδιους τους αγώνες.
Ξεκινήσαμε την χρονιά με τρεις σερί νίκες και από τότε δεν καταφέραμε να κάνουμε πάνω από δυο συνεχόμενες! Δεν υπήρξε κάποια περίοδος στην οποία να μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η ομάδα έκανε κοιλιά και πριν ή μετά απ’ αυτήν η συγκομιδή ήταν ικανοποιητική. Είμαστε του ύψους και του βάθους. Κάτι που παρατηρείται και μέσα στα ίδια τα παιχνίδια. Οι ποδοσφαιριστές έχουν κάποια ξεσπάσματα 10-15 λεπτών τα οποία κάποτε είναι αρκετά για να «καθαρίσουν» τους αγώνες, πολλές φορές όμως όχι.
Εντός έδρας η συγκομιδή δεν είναι άσχημη με 6 νίκες σε 9 αγώνες, ωστόσο το τραγικό είναι πως οι απώλειες προήλθαν από τη Δόξα, την ΑΕΚ και τα Κούκλια. Ομάδες που βρίσκονται μεταξύ δευτέρου γκρουπ και διαβάθμισης και σίγουρα οι δυνατότητες μας είναι περισσότερες. Στα υπόλοιπα παιχνίδια δε, πέραν από τα δυο πρώτα που ήταν ντέρμπι, πήραμε τα τρίποντα με ένα ξέσπασμα στο τέλος ή τις καθυστερήσεις. Κάτι που θα μπορούσε να γινόταν και με τα Κούκλια χθες. Η τύχη δεν θα είναι πάντα με το μέρος μας.
Μακριά από το Αντώνης Παπαδόπουλος, η συγκομιδή είναι απογοητευτική. Σε 9 αγώνες η Ανόρθωσις έχει μόλις 4 νίκες επί υποδεέστερων αντιπάλων: Αλκή, Κούκλια, Σαλαμίνα και Δόξα. Στα άλλα πέντε παιχνίδια μετρά τρεις ήττες (Αποέλ, Ομόνοια, ΑΕΛ) και δυο ισοπαλίες (Ερμής, Απόλλων). Παιχνίδια στα οποία και πάλι έδειξε προς το τέλος ότι αν ήταν πιο σοβαρή κατά τη διάρκεια τους, θα έπαιρνε περισσότερα.
Η τεχνική ηγεσία μαζί και με τη διοίκηση θα πρέπει να ενσκήψουν επιτέλους με σοβαρότητα στο θέμα και να βρουν τις ρίζες του κακού. Βλέπουμε πολλές φορές τους παίχτες να αφυπνίζονται και να παλεύουν στα τελευταία στάδια των αναμετρήσεων. Κάποιες φορές σώζουν την παρτίδα και άλλες όχι, αλλά αυτό δεν είναι ίδιον μεγάλης και σοβαρής ομάδας. Δεν μπορούμε να παίζουμε μπάλα στα τελευταία λεπτά, όταν τα συστήματα και η τακτική πάνε περίπατο και ν’ αναζητούμε όαση στις ατομικές ενέργειες των παιχτών.
Έρχεται κρίσιμος αγώνας την Τετάρτη το μεσημέρι για το κύπελλο, το μοναδικό θεσμό που ρεαλιστικά έχουμε κάποιες ελπίδες για διάκριση. Αν παρουσιαστούμε με τα ίδια μυαλά, το πιθανότερο είναι να πάμε οριστικά για μπάνια απ’ το Γενάρη!
