103 χρόνια ζωής, αγώνα, ιδανικών, κοινωνικής προσφοράς, περηφάνιας, χαράς, τίτλων. Μιας φλόγας άσβεστης που οι πρόγονοί μας κατάφεραν να την κρατήσουν και να την μεταδώσουν σε εμάς και που κάποιοι έβαλαν σκοπό τα τελευταία χρόνια να την σβήσουν με τον χειρότερο τρόπο. Ασελγούν σε ότι ιερό έχουμε, σε ότι μας έχει μείνει από την αγαπημένη μας Αμμόχωστο. Μια πόλη που δεν γνωρίσαμε ποτέ και που μέσω της ομάδας μας αγαπήσαμε όσο οι γονείς και οι παππούδες μας που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και εκδιώχθηκαν με τον χειρότερο τρόπο και που ελπίζουν μέχρι την τελευταία τους πνοή στην επιστροφή τους στην αγαπημένη τους Αμμόχωστο.
Δυστυχώς δεν γιορτάζουμε ούτε φέτος όπως αρμόζει στην ένδοξη ιστορία μας. Προερχόμαστε από μια αναπάντεχη ισοπαλία στο πρωτάθλημα και ήττα-αποκλεισμό από τον θεσμό του κυπέλλου, ο οποίος ήταν και η τελευταία μας ελπίδα για τίτλο στη φετινή χρονιά, από διοικητική ανυπαρξία, τεράστια οικονομικά προβλήματα και την προώθηση της μετοχοποίησης των ιδανικών μας ως την ιδανική λύση για την σωτηρία του σωματείου μας.
Παίχτες να αγωνίζονται χωρίς πάθος, χωρίς πειθαρχία που ούτε σε φιλικό αγώνα δεν θα αγωνίζονταν με τόση αδιαφορία. Και αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη για τον χθεσινό αγώνα κυπέλλου αλλά μια συνήθεια αφού είμαστε στο ίδιο έργο θεατές τα τελευταία πέντε χρόνια.
Δεν μας σέβεται κανείς, με πρώτους και καλύτερους τους “κυρίους” της ΚΟΠ, οι οποίοι ανακαλύπτουν νέους κανόνες και τιμωρίες όσον αφορά την ομάδα μας και που πάντα βρίσκουν παραθυράκια και τροποποιούν τους γελοίους κανονισμούς τους για τις ευνοημένες τους ομαδούλες. Γι’ αυτό βέβαια φέρει ευθύνη η διοικητική μας ανυπαρξία όπως ανάφερα και πιο πάνω, η οποία δέχεται τις τιμωρίες μας λέγοντας και ευχαριστώ.
Είναι ευθύνη ΟΛΩΝ μας να προστατέψουμε την αγαπημένη μας ομάδα και ποτέ δεν είναι αργά. Αυτή η ατελείωτη κατηφόρα πρέπει επιτέλους να τελειώσει και η ΑΝΟΡΘΩΣΗ μας να βρεθεί εκεί που της αξίζει, ψηλά στην κορυφή. Να “καθαρίσει” από όλους όσους την χρησιμοποιούν για προσωπικά τους οφέλη και επιτέλους ο φοίνικας να αναγεννηθεί από τις στάχτες του.
«Συνεστήθη εν Βαρωσίοις και υφίσταται από 30 Ιανουαρίου 1911, αναγνωστήριον υπό την επωνυμίαν Ανόρθωσις, επί της ηθικής αναπλάσεως, της ελληνικής μορφώσεως και της ψυχαγωγίας των μελών αυτού».
