Οι έξυπνοι άνθρωποι, πάντα χρησιμοποιούν ακόμα και τις χειρότερες καταστάσεις, προκειμένου να κερδίσουν κάποιο όφελος. Αν μη τι άλλο, να μετριάσουν το κακό. Η φετινή Ανόρθωσις είναι δεδομένο ότι φέτος δεν θα πανηγυρίσει κανένα τίτλο ενώ και η προσπάθεια ακόμη για έξοδο στην Ευρώπη δεν θα είναι απλή υπόθεση, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά επειδή υπάρχει πλέον και ο βραχνάς των κριτηρίων. Ωστόσο, μπορούμε να βγούμε κερδισμένοι ποδοσφαιρικά από την χρονιά.
Εάν γίνει η κατάλληλη επιλογή προπονητή, στον οποίο θα ξεκαθαριστεί ότι πρέπει να εμπιστευτεί και να δοκιμάσει τα νεαρά παιδιά της ομάδας, ίσως εκπλαγούμε ευχάριστα. Προφανώς δεν μπορούν να παίζουν όλοι, ούτε έχουν όλοι τα κότσια να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Έχουμε δείγματα γραφής από τον Οικονόμου, ο οποίος έδειξε ότι θέλει παιχνίδια στα πόδια του αλλά μπορεί να ανταποκριθεί. Είδαμε τον Μακρή να ξεδιπλώνει το ταλέντο του και να μας αφήνει άφωνους. Πολύ καλά στοιχεία έδειξε ακόμα ο Θεοδώρου, ο οποίος μάλιστα αγωνίζεται και σε πέραν της μιας θέσης.
Απ’ εκεί και πέρα, υπάρχουν κι άλλα παιδιά: Είναι ο Λαΐφης που πλέον δεν έχει και πολύ νόημα να παραμένει δανεικός στην… Αλκή. Ας έρθει πίσω να δείξει τι μπορεί να κάνει στην Ανόρθωση κι όχι σε μια καταδικασμένη ομάδα. Ούτως ή άλλως αριστερό μπακ δεν έχουμε, ενώ αγωνίζεται και ως στόπερ. Στην ομάδα ακόμα είναι οι Αντρέου και Λοϊζίδης που τους είδαμε μόνο σε φιλικά έως τώρα.
Σίγουρα δεν απαιτεί κανείς να παίζουν όλοι, ούτε ισχυρίζεται ότι επειδή είναι νεαροί και Κύπριοι πρέπει ντε και καλά να παίρνουν ευκαιρίες. Χρειάζεται να δουλέψουν σκληρά. Η πιθανότητα όμως να πάρουν αγωνιστικά λεπτά με την Ανόρθωση, είναι ισχυρό κίνητρο να το πράξουν. Στο κατω-κάτω, τι έχουμε να χάσουμε;
