Αλλοπρόσαλλες επιλογές για την αρχική εντεκάδα από τον Ζόρζε Κόστα ο οποίος άφησε εκτεθειμένους ορισμένους ποδοσφαιριστές οι οποίοι υστέρησαν με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας να μείνει και ο ίδιος ανεξεταστέος. Σε έναν αγώνα δίχως αύριο, στον οποίο ουσιατικά παίζαμε την ευκαιρία διάκρισης μετά από πέντε χρόνια, ο Πορτογάλος τεχνικός εξέπληξε περισσότερο τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές μας, παρά τους αντιπαλους.
Αρχής γενομένης από την επιλογή του Σιέλη στο κέντρο της άμυνας, αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί επιοικώς… άκυρη. Με ποια λογική παίρνει φανέλα βασικού ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει συμπληρώσει μόλις δύο γεμάτα ενενηντάλεπτο κατά τη διάρκεια του φετινού μαραθωνίου; Πόσο μάλλον όταν αυτός ο ποδοσφαιριστής δεν έχει αγωνιστεί τη φετινή σεζόν ως κεντρικός αμυντικός; Θυμίζουμε ότι έμεινε στο πάγκο ο Οικονόμου του οποίου το μάτι γυάλιζε κατά την προθέρμανση, ενώ ορθολογική θα μπορούσε να θεωρηθεί η μετατόπιση του Μάκου, αν ο Κύπριος αμυντικός δεν θεωρήθηκε 100% έτοιμος.
Επιπρόσθετα η τοποθέτηση του Μπεσέρα στο άκρο της επίθεσης θεωρείται μάλλον άστοχη πρωτίστως διότι ο ποδοσφαιριστής έδειξε καλά στοιχεία ως δεύτερος επιθετικός στον αγώνα με τα Κούκλια. Επιπλέον η κίνηση αυτή αποτελεί απαξίωση/υποτίμηση προς Μακρή και Σουσιάν οι οποίοι κατά τη διάρκεια του φετινού μαραθωνιού έδειξαν ότι μπορούν να προσφέρουν στην εν λόγω θέση. Πως άραγε νιώθουν όταν βλέπουν ένα ποδοσφαιριστή που ήρθε ως επιθετικός μέσος να παίρνει θέση στο άκρο της επίθεσης ώστε να χωρέσει όπως-όπως στην εντεκάδα;
Για την περίπτωση του Ανδρέα Μακρή γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά με τον νεαρό συμπατριώτη μας να αποτελεί τον μοναδικό ποδοσφαιριστή με τον οποίο μπορεί να ταυτιστείο Ανορθωσιάτης οπαδός. Κι όμως ο Ζόρζε Κόστα έκρινε ότι ούτε στον σημερινό αγώνα ζωής και θανάτου, άξιζε φανέλα βασικού στον εκρηκτικό επιθετικό ο οποίος στο τέλος της ημέρας βρήκε δίκτυα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, ενώ εντυπωσίασε με την ωριμότητα και την απλότητά του.
