Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο [email protected]
Είναι αλήθεια πως ο κάθε Ανορθωσιάτης έχει υποχρέωση να βρίσκεται στο γήπεδο και να δίνει δυναμικά το παρόν του σε κάθε αγώνα της ομάδας μας. Είτε αυτός ο αγώνας φέρνει τη νίκη ή την ήττα. Κάθε αγώνας για μένα είναι ξεχωριστός και έχει τις δικές του ιδιομορφίες. Είναι επίσης αλήθεια ότι η οικονομική βοήθεια από όπου και αν προέρχεται είναι όχι μόνο καλοδεχούμενη αλλά και επιβεβλημένη. Όμως, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του καθενός.
Είναι γι αυτό που κάθε χρόνο, κάθε αγώνα, βρίσκομαι με τη γυναίκα μου στην ίδια θέση, εκεί στην ανατολική κερκίδα. Και όποτε μπορώ παίρνω τις κόρες μου και τα εγγόνια μου. Έτσι για να νιώθω τη συλλογική προσπάθεια και υποστήριξη προς την ομάδα μου. Προς την ομάδα μας καλύτερα.
Δυστυχώς, οι σημερινές οικονομικές καταστάσεις μας υποχρεώνουν να προσέχουμε τα έξοδα μας. Δεν είναι ντροπή να το παραδεχτούμε και να το σεβαστούν αυτό και οι υπόλοιποι. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κρίνουν ή κατακρίνουν τον οποιονδήποτε. Λάθη έγιναν και λάθη θα γίνουν.Εργάστηκα σε πόστα που έχουν να κάνουν με τα κοινά. Δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να ικανοποιούνται οι πάντες. Είτε με λάθη δικά μας, είτε με λάθη των ανωτέρων μας, στο τέλος την πληρώνει ο κοσμάκης. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα ‘ναι.
Την οικονομική δυσπραγία στην οποία υπέπεσε ή καλύτερα οδήγησαν οι καρεκλοκένταυροι το σωματείο μας, την πληρώνει για άλλη μια φορά ο κόσμος της Ανόρθωσης. Πήγα σήμερα να αγοράσω 4 εισιτήρια για τον αγώνα με τον Ερμή. Θέλησα να πάρω και τα παιδιά μου, γιατί θεωρώ κομβικό τούτο τον αγώνα. Όταν όμως μου είπε η πωλήτρια πως έπρεπε να πληρώσω 108 ευρώ ( 17×4) + (4×10) και όταν σκέφτηκα πως ήθελα και 15 ευρώ το λιγότερο σε καύσιμα για να έρθω από το Παραλίμνι, το θεώρησα πως είναι πέραν των οικονομικών μου δυνατοτήτων, αναλογιζόμενος και τον ερχομό των Χριστουγέννων. Δεν τα πήρα. Είπα πως θα το δω από την τηλεόραση.
Δεν ξέρω πόσα χρόνια έχω να δω την Ανόρθωση από την τηλεόραση και να μη βρίσκομαι στο γήπεδο. Μου κακοφάνηκε. Θεώρησα πως κάποιοι με υποχρεώνουν να μείνω σπίτι. Και δεν είμαι ο μοναδικός που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο.
Συμφωνώ και επικροτώ να δίνουμε ΟΠΟΤΕ μπορούμε τη βοήθεια μας. Να δίνουμε όμως ΟΠΟΤΕ και ΟΣΑ μπορούμε.
Χ. Παρπόττας
