Στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων καταφέραμε ευτυχώς να βρούμε στόχο, απέναντι σε μια ομάδα που ήταν φυσιολογικά διαρκώς κλεισμένη πίσω στην άμυνα και την οποία δεν πιέσαμε από την αρχή στο βαθμό που θα έπρεπε. Όταν την πιέσαμε, έκανε λάθη, αλλά ακόμα και τότε δεν είχαμε τον ποδοσφαιριστή που θα «πάρει πάνω του» το παιχνίδι. Ξεχώρισαν με την παρουσία τους οι Τζέισον Δημητρίου, Αντρέας Μακρής και Πάολο Ζόρζε. Ας δούμε αναλυτικά την απόδοση των ποδοσφαιριστών μας:
Μάριο Βέγκα: Κράτησε για δεύτερο σερί παιχνίδι ανέπαφη την εστία του. Βέβαια, δεν δυσκολεύτηκε σχεδόν καθόλου, καθώς ο Άρης επιθετικά αποδείχτηκε ακίνδυνος, ενώ στις 2-3 καταστάσεις που δημιούργησε μπροστά στην εστία μας στο πρώτο μέρος, είτε δεν βρήκε στόχο, είτε πρόλαβαν οι Βέγκα και Ζόρζε.
Τζέισον Δημητρίου: Έκανε μάλλον την καλύτερη του φετινή εμφάνιση. Δεν έχει σημασία η δυναμικότητα του αντιπάλου, αλλά η προσπάθεια του ποδοσφαιριστή, το πείσμα του σε ουκ ολίγες φάσεις και φυσικά η τεχνική του. Απροσπέλαστος αμυντικά – εκεί όπου δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα βέβαια – και ακούραστος επιθετικά, κατάφερε να προωθηθεί και να φτιάξει προϋποθέσεις σε πολλές περιπτώσεις. Ένα σύγχρονο δεξί μπακ.
Μάρκο Άντιτς: Προσπάθησε ο Άντιτς, ήταν βελτιωμένος σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις ενώ ανασταλτικά δεν αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα. Επιθετικά πήγε να βγάλει την ομάδα μπροστά κι αυτός, όχι όπως θα ήθελε τις περισσότερες φορές. Ίσως «αδικείται» από το γεγονός ότι στην απέναντι πλευρά έπαιζε ο Τζέισον και η σύγκριση είναι αναπόφευκτη.
Τζορτζ Γκάλαμαζ: Ακόμα και σε εύκολα θεωρητικά παιχνίδια όπως αυτό με τον Άρη, ο Γκάλαμαζ δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Πολύ αργός, σε σημείο που να αφήνει τους συμποδοσφαιριστές του εκτεθειμένους όταν προωθείται. Αναρρωτιέται κανείς πόσο… χειρότερος μπορεί να είναι ο Οικονόμου.
Πάολο Ζόρζε: Κάθε βδομάδα σημειώνουμε τη βελτίωση του Ζόρζε. Προσπαθεί, είναι πεισματάρης, καθαρίζει όσο καλύτερα μπορεί τις φάσεις, ενώ προσπαθεί τα τελευταία παιχνίδια να δώσει και επιθετικά βοήθειες. Θα μπορούσε να χριστεί και σκόρερ σε μια καρφωτή κεφαλιά από στημένη φάση στο 74ο λεπτό.
Γρηγόρης Μάκος: Συνεπής στα ανασταλτικά του καθήκοντα, δεν «φάνηκε» ιδιαίτερα στο παιχνίδι. Είχε ένα χλιαρό σουτ προς την εστία. Η παρουσία του γρήγορου και πιο τεχνίτη Γκριγκαλασβίλι μπροστά του σε σχέση με τον Αλέξα, μάλλον διευκόλυνε το έργο του και είναι κάτι που ίσως θα έπρεπε να βλέπουμε περισσότερο.
Σότα Γκριγκαλασβίλι: Τοποθετήθηκε ίσως στη θέση που του «πάει» περισσότερο και ήταν ο ιθύνων νους στο κέντρο της ομάδας μας, με την μπάλα να περνά διαρκώς από τα πόδια του. Έξυπνες μεταβιβάσεις, ήρεμο και απλό παιχνίδι, πήρε και προσπάθειες όταν βρήκε χώρο για σουτ. Κάπου στο 70′ οι δυνάμεις του φάνηκαν να τον εγκαταλείπουν, αφού ήταν το μοναδικό τρεχαντήρι στο κέντρο.
Γκονζάλο Γκαρσία: Μπορεί να ήταν καλύτερος από προηγούμενες εμφανίσεις, ωστόσο εξακολουθεί να αδικεί τον εαυτό του. Βγάζει μια υπεροπτική εικόνα στο γήπεδο, ενώ δεν βάζει πάθος ακόμα και όταν έχει την ευχέρεια να σουτάρει για γκολ. Αυτό που παίρνουμε από τον Γκονζάλο, δεν είναι αυτό που πληρώσαμε. Μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει την ομάδα στους ώμους στα δύσκολα
Αμίτ Μπεν Σουσιάν: Μέτρια εμφάνιση από τον Ισραηλινό ο οποίος ρίχτηκε τελευταία στιγμή στο παιχνίδι. Δεν δείχνει ως τώρα ότι μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω, τουλάχιστον όχι στο άκρο της επίθεσης.
Γκαουσού Φοφανά: Με το γνωστό του πάθος και την επιμονή που έφερε την μπάλα στην περιοχή για να ανοίξουμε το σκορ, ωστόσο πιο «πίσω» σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις. Ίσως και τα συνεχή παιχνίδια να έπαιξαν το ρόλο τους, πλην όμως δεν υπάρχει αντικαταστάτης.
Γιάννος Οκκάς: Παρολίγον μοιραίος. Έχασε κραυγαλέες ευκαιρίες για γκολ ο αρχηγός που ήθελε πολύ να σκοράρει για πρώτη φορά φέτος και να μας χαρίσει τη νίκη με δικό του γκολ. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο, όλα μπαίνουν και όλα… χάνονται.
ΑΛΛΑΓΕΣ
Ανδρέας Μακρής: Εξαιρετικός. Για δεύτερο συνεχές παιχνίδι παίρνει χρόνο συμμετοχής και αρπάζει την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά. Στο δεξί άκρο όπου αγωνίστηκε πονοκεφάλιασε τον Τον Κάανεν που έριξε στο παιχνίδι «φρέσκο» αριστερό μπακ για να τον περιορίσει, παρά ταύτα βρήκε τον τρόπο να γίνεται επικίνδυνος και να σερβίρει στους συμποδοσφαιριστές του. Φτάνει να μείνει προσγειωμένος και να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά, το μέλλον του ανήκει.
Μόσες Οχαγιόν: Η «χρυσή» αλλαγή του Ζόρζε Κόστα. Βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή, πήρε το ριμπάουντ και σκόραρε ένα γκολ δύο βαθμών στην εκπνοή.
