Μπορεί να αλλάξαμε διοικήσεις και τεχνικές ηγεσίες στην ομάδα μας, όμως όπως όλοι βλέπουμε οι εμφανίσεις της ομάδας είναι κάθε πέρσι και καλύτερα. Και τώρα θα είναι ακόμα χειρότερες, γιατί με τους Πίου και τους Τσίου που έχουμε μαζέψει, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα. Για πρωτάθλημα δεν συζητώ. Ούτε ζωγραφιστό! Το κύπελλο μπορεί, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, ίσως καταφέρουμε και το κατακτήσουμε. Για πορεία στην Ευρώπη; Ούτε να το σκέφτεστε. Οι συμμετοχές μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μας έγιναν εφιάλτης.
Kαι θα το ξαναπώ. Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Πιο αργή από την χελώνα και δίχως ανάπτυξη. Οι παίκτες κατώτεροι των περιστάσεων, που σε κάποια σημεία γίνονται προκλητικοί με την αδιαφορία τους. Το αστέρι μας ο Γκαρσία περισσότερο για παραλίας μου κάνει παρά για ποδοσφαιριστής. Αν λανθάνω πείτε το, αλλά έτσι νομίζω. Ο Μάκος στο πρώτο γκολ μαρκάρει τον Μπεμπέ με τα μάτια, ενώ λίγο πριν ο Μοντέιρο χόρεψε την άμυνα μας. Ο Σιέλης φιλότιμος μεν αλλά ανούσιος και ο Παβίσεβιτς ακόμη ψάχνεται.
Ο Ζόρζε Κόστα έχει τεράστια ευθύνη για το τι βλέπουμε σήμερα, όμως δεν συμμερίζομαι την άποψη για αποχώρηση του, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση, ο εκάστοτε προπονητής γίνεται το εύκολο θύμα. Διότι είναι αναλώσιμος. Ως γνωστόν σε καμία ομάδα δε γίνεται να αλλάξουν 12 (παίκτες). Είναι πιο απλό και πιο εύκολο να αλλάξει ο προπονητής. Αυτή είναι η πρακτική λειτουργική συνήθεια, που ακολουθούν όλες οι ομάδες του κόσμου και σε πολλές περιπτώσεις είναι μέθοδος διευκόλυνσης για την επίτευξη αλλαγής κλίματος. Η τσέπη μας δεν σηκώνει άλλες μαγκιές όμως.
Η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιαφέρει να γίνομαι αρεστός αλλά να μεταφέρω αυτά που έχω στο μυαλό μου χωρίς να επηρεάζομαι από τίποτα και κανένα.
Με ποιον παίζαμε κύριοι; Με την Μπαρτσελόνα; Όπως παίζουμε σαν μικρή ομάδα, έτσι τους κάνουμε να μοιάζουν, σαν τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα. Με την Αελ παίζαμε. Δεν πάει άλλο. Δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση. Εκτίθεστε και εκθέτετε τους πάντες με την απόδοσή σας. Δεν είναι εικόνα ομάδας αυτή που αρμόζει στο όνομα και στην ιστορία της Ανόρθωσις.
Ναι, δεν είναι αστείο, η πραγματικότητα είναι. Οι διοικητικές αλλά και προπονητικές αστάθειες κατέβασαν τον πήχη στην ομάδα. Ωστόσο, ούτε τώρα φαίνεται πως άπαντες έχουν κατανοήσει την κρισιμότητα των στιγμών. Η λατρεία μας για το σωματείο που ονομάζεται Ανόρθωσις είναι δεδομένη και είναι καιρός οι παίκτες να συνειδητοποιήσουν ότι ο κόσμος κουράστηκε. Πληρώνονται χιλιάδες από το υστέρημα μας, και ΟΦΕΙΛΟΥΝ να σέβονται έως και το τελευταίο ευρώ που παίρνουν από την τσέπη του περήφανου Ανορθωσιάτη.
