Ειδικοί περί ποδοσφαίρου δεν είμαστε, ούτε θέλουμε να τους παριστάνουμε. Αυτό όμως που δεν χρειάζεται να είσαι ειδήμονας για να καταλάβεις, είναι πως η Ανόρθωσις δεν βλέπεται. Με τίποτα όμως. Ούτε καν μεθυσμένος δεν μπορείς ν’ αντικρίσεις αυτό το θέαμα. Σε κάποια φάση θα ξεμεθύσεις και θα έχεις τα ίδια συμπτώματα με τους άλλους στην κερκίδα: ζαλάδα, στομαχόπονο και πονοκέφαλο!
Δυστυχώς, αυτή η Ανόρθωση, έτσι όπως παρουσιάζεται στο γήπεδο, δεν έχει προοπτική. Και αλλιώτικα να παρουσιαστεί δηλαδή, πάλι προοπτικήν ουκ έχει. Τι, θα μάθουν τα παιδιά να κάνουν άμυνα ή θα τους βάλουμε πατίνια στα πόδια να τρέχουν; Τούτη η ομάδα ήταν καταδικασμένη να αποτύχει απ’ την πρώτη μέρα που κτίστηκε κι ας μην τα ρίχνουμε όλα στο Ζόρζε Κόστα. Είχαμε μια έκλαμψη με την Ομόνοια που ίσως μας υποτίμησε και τον Απόλλωνα που σκεφτόταν το παιχνίδι με την Τραπεζούντα, αλλά μέχρις εκεί. Από τότε πήραμε την κάτω βόλτα και κάθε βδομάδα αναμένουμε το Σάββατο του Λαζάρου. Αυτόν όμως τον ανέστησε ο Κύριος και δεν είναι κάτοχος PRO.
Η Κυρία δεν έχει ελπίδες για διάκριση. Αποδίδει το χειρότερο ποδόσφαιρο απ’ τις πρώτες 6-8 ομάδες του πίνακα, ενώ απ’ τις πλείστες απ’ αυτές έχει χάσει βαθμούς. Εντάξει, δικαιούται ο καθένας να ονειρεύεται ότι επειδή κι οι άλλοι μοιάζουν ανάπηροι θα πάρουμε το πρωτάθλημα, αλλά τα όνειρα σπανίως γίνονται πραγματικότητα.
Το να φέρουμε 3-4 παίχτες τα Χριστούγεννα οι οποίοι θ’ ανεβάσουν το επίπεδο δυο σκαλιά και θα σπρώξουν την ομάδα να βγει Ευρώπη, είναι μια λύση. Μια λύση η οποία θα ανεβάσει ακόμα κανα-δυο εκατομμύρια το χρέος, με τις περισσότερες πιθανότητες να είναι πως θα… αποτύχουμε. Δεν έχουμε και την καλύτερη προϊστορία άλλωστε.
Ύστερα, αναρωτιέται κανείς: Κι αν γυρίσει ο τροχός, κι αν η ομάδα παίξει καλύτερα και βγει Ευρώπη, τι θα καταλάβουμε; Θα βρεθεί κανένα χωριό των Βαλκανίων ή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (πλέον μπήκε και η Σκανδιναβία στο παιχνίδι) να μας κάνει ρεζίλι των σκυλιών πάλι. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα…
Η ομάδα θέλει αλλαγές εκ βάθρων. Τομές. Να μπει το μαχαίρι και να φτάσει στο κόκκαλο. Να ξεφορτωθεί τη σαβούρα σε όλα τα επίπεδα και να στελεχωθεί έτσι όπως πρέπει, έτσι όπως αρμόζει σ’ ένα ιστορικό Σωματείο. Να αποβληθούν οι νοοτροπίες μικρομάγαζου και το «κάνω τα πράγματα σωστά» και να μεταβούμε στο «κάνω τα σωστά πράγματα».
Η Ανόρθωσις θέλει γενναίες αποφάσεις. Ο κ. Πουλλαΐδης βρίσκεται αρκετό χρόνο στα ενδότερα του Σωματείου ώστε να έχει πλήρη αντίληψη της κατάστασης, ενώ έχει τεράστια εμπειρία σε εταιρίες κολοσσούς και δεν περιμένει σίγουρα από μας υποδείξεις. Έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι.
