Έχει απόλυτο δίκαιο ο Ζόρζε Κόστα να αισθάνεται «αδικημένος» από το ρόστερ που κληρονόμησε όταν ήρθε στην ομάδα. Το επεσήμανε από την αρχή άλλωστε ο άνθρωπος ότι ήταν μη ισορροπημένο. Δεν τον έφτανε αυτό, έχασε σε μια βδομάδα μέσα τους Βαλβέρδ και Τζέισον, ενώ ήρθε στο Τσίρειο δίχως τον Άντιτς. Στην πορεία απώλεσε τον Κάλβο, ενώ ο Σιέλης τον εγκατέλειψε στο ημίχρονο…
Ως εδώ τον κατανοούμε πλήρως. Έλα όμως που δεν βοήθησες κι εσύ τον εαυτό σου κόουτς; Όταν η ομάδα μένει με 10 ποδοσφαιριστές, δεν βγάζεις τον καλύτερο σου ίσως παίχτη, αυτό που σου κέρδισε ότι είχες να επιδείξεις στο πρώτο μέρος και γενικά τον πιο κινητικό, τον Γκριγκαλασβίλι. Η λογική λέει ότι αποσύρεις είτε τον Κολαούτι – τι να κάνεις το βαρύ φορ όταν παίζεις με 10 και δεν περνάς το κέντρο ούτε όταν ήσουν με 11 – και βάζεις μπροστά ένα γρήγορο (Φοφανά) ή ακόμα βγάζεις τον Γκαρσία που δεν… διακρίνεται για τα τρεξίματά του.
Όσο για τις επιλογές πριν το παιχνίδι; Ο Μάκος είναι αργός αλλά μένει αβοήθητος για άλλη μια φορά στο κέντρο με τον Αλέξα να παίζει πολύ μπροστά. Ο Παβίσεβιτς δεξιά δημιουργεί δυο προβλήματα: ένα στο κέντρο της άμυνας κι ένα στο δεξί άκρο. Θα μπορούσες έστω κι εκ των υστέρων να τον βοηθήσεις, πολύ περισσότερο όταν αριστερά πέρασε ο Αβραάμ. Δεν ήξερε από που να πρωτοεπιτεθεί η ΑΕΛ!
Ελπίζουμε στη συνέχεια να γίνει αυτοκριτική από παίχτες και προπονητή αλλά και από διοικούντες. Αυτό που ζούμε τώρα, είναι οι συνέπειες των καλοκαιρινών επιλογών. Όταν τις αποφάσεις λαμβάνουν άλλοι απ’ αυτούς που πρέπει…
Κι έτσι για να εξηγούμαστε, κριτική προς τον προπονητή δεν σημαίνει να διώξουμε τον άνθρωπο. Είπαμε και επαναλαμβάνουμε άλλωστε, ότι δεν φταίει αυτός για το χάλι που βρήκε. Τρώγαμε 4άρα από την Γκέφλε και πριν έρθει! Όσο για κάτι παρουσίες Λεμονή στο Τσίρειο, ούτε γι’ αστείο!
