Με τις εξελίξεις στο οικονομικό, το αγωνιστικό έχει περάσει σε δεύτερη ειδησεογραφική μοίρα, κάτι που είναι καλό εν μέρει, αφού αφήνει την ομάδα απερίσπαστη να αναλύσει τα αίτια της ήττας από τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ και να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι με το Παραλίμνι. Αγώνας ο οποίος δεν θα είναι καθόλου εύκολος, ειδικά εάν υποτιμήσουμε την Ένωση.
Η Ανόρθωσις έχει κάνει βήματα προόδου από το καλοκαίρι, τα οποία φάνηκαν με την έναρξη της περιόδου. Απ’ εκεί και πέρα όμως υπήρξε μια στασιμότητα και κάπου θα πρέπει να αρχίσουμε να προσθέτουμε στοιχεία στο παιχνίδι μας.
Πρώτα απ’ όλα είναι η πονεμένη αμυντική γραμμή. Κατά 50% θα παρουσιαστεί διαφορετική την Κυριακή σε σχέση με τα πλείστα προηγούμενα παιχνίδια, αφού Δημητρίου και Ζόρζε θα απουσιάζουν. Οι Άντιτς και Σιέλης θα παίξουν όπως και την περασμένη Δευτέρα στα άκρα, ενώ δίπλα στον Παβίσεβιτς θα είναι πιθανότατα ο Γκάλαμαζ. Το παιχνίδι όχι απλά προσφέρεται για μηδέν παθητικό, αλλά θα λέγαμε ότι θα είμαστε απαράδεκτοι εάν δεχτούμε τέρμα.
Έπειτα, είναι το θέμα στημένων φάσεων. Αναμένουμε βελτίωση της συμπεριφορά μας, όχι μόνο από την τετράδα της άμυνας, αλλά από όλη την ομάδα. Το που στήνονται, πως παρακολουθούν τη φάση και τι αλληλοκαλύψεις έχουν.
Τέλος, είναι ο πειθαρχικός έλεγχος. Οι δυο κάρτες με Κούκλια και οι πέντε(!) με Εθνικό, είναι εξαιρετικά κακό προηγούμενο. Αναμένουμε περισσότερο προσοχή αλλά και μυαλό από τους παίχτες μας, ώστε να απαφύγουν το μπλοκάκι του ρεφ της αναμέτρησης. Κρίμα κι άδικο να χάνουμε παίχτες από κάρτες… μας φτάνουν οι τραυματισμοί.
