Μια άμυνα για σεμινάριο, αυτό αναζητούμε, να τη στείλουμε εκεί στα παιδιά μπας και δουν τι πρέπει να κάνουν. Θα τους λέγαμε να ανατρέξουν σε καμιά κασέτα του 2008, αλλά καθόλου απίθανο να τις έχουν ξεπαστρέψει όλες μέχρι τώρα, σε μια από τις πολλές περίφημες προσπάθειες να μπούμε στη μετα-Κετσπάγια εποχή.
Στο χθεσινό παιχνίδι, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, πραγματικά είχαμε ίσως μια από τις χειρότερες αμυντικές παρουσίες που έζησε ποδοσφαιρική ομάδα πρώτης κατηγορίες. Η Αλκή κοντά μας, παραδίδει σεμινάρια!
Πάρτε για παράδειγμα τη φάση του 15′. Ο Μυτίδης βγαίνει από αριστερά και αποφασίζει να αλλάξει παιχνίδι απέναντι για τον Παύλου (δεν φαίνεται ακόμα στην εικόνα). Παβίσεβιτς και Ζόρζε επιτηρούν το Ρέινα ενώ ο Αβραάμ παρασύρεται από τον Κάστρο που τον φέρνει στην περιοχή. Τον Κούλλη Παύλου απέναντι ποιός μαρκάρει;
Μα φυσικά ο Κανένας! Ιδού στο επόμενο δευτερόλεπτο που ο Κούλλης Παύλου είναι κάτοχος της μπάλας, Ζόρζε, Παβίσεβιτς και Αβραάμ είναι σε ακτίνα ενός τετραγωνικού μέτρου ο ένας απ’ τον άλλο εξουδετερωμένοι (μαρκάρουν ο ένας τον άλλο;) και άνοιξαν ολόκληρο αεροδιάδρομο στον Παύλου να μπει στην περιοχή και να σουτάρει, ευτυχώς άουτ. Α, να και ο Φοφανά που έρχεται…
Δείτε ότι ακόμα και 3 δευτερόλεπτα αργότερα που ο Παύλου σουτάρει, εξακολουθεί να είναι ανενόχλητος. Ο Φοφανά μόλις που κατέφθασε, ενώ ο Αβραάμ πέφτει για ένα τάκλιν απελπισίας. Στο δεύτερο δοκάρι δε, υπάρχει και πάλι παίχτης αμαρκάριστος!
Ας δούμε μια ακόμα φάση. Η ΑΕΚ επιτίθεται από αριστερά και πάλι, οργανωμένα. Βγαίνει μπαλιά απέναντι με την ομάδα μας να είναι σε έλεγχο της κατάστασης μέσα στην περιοχή:
Μέχρι να σκάσει η μπάλα απέναντι, συμβαίνει το εξής μαγικό: ο παίχτης της ΑΕΚ υποδέχεται την μπάλα αμαρκάριστος, ενώ έχει και δυο επιλογές. Η μια ψιλοεπιτηρούμενη απ’ τον Αβραάμ και η άλλη εντελώς ελεύθερη στο ύψος της επανορθωτικής (που πήρε και την μπάλα τελικά, ευτυχώς αστόχησε)!
Σαν αυτές τις φάσεις, μπορούμε να βρούμε τουλάχιστον δέκα, μόνο από το πρώτο ημίχρονο. Γι’ αυτή την άμυνα, υπάρχει επιστημονική ορολογία: για τα πανηγύρια!
Δεν είναι μόνο θέμα αμυντικής τετράδας, αλλά συνολικής λειτουργίας. Στις περισσότερες φάσεις το κέντρο μας ήταν και πάλι απών. Ετεροχρονισμένα έρχονταν τα χαφ για να μαρκάρουν, ενώ ούτε τα επιθετικά άκρα βοηθούσαν, είτε κατόπιν οδηγιών, είτε αυτοβούλως.
Αυτή δεν είναι αμυντική συμπεριφορά ομάδας πρώτης κατηγορίας (κανενός πρωταθλήματος στον κόσμο) και το τραγικότερο είναι πως δεν ξέρουμε καν αν διορθώνεται η κατάσταση. Πάντως προσπάθεια για διόρθωση δεν βλέπουμε…
