Σχεδόν είκοσι χρόνια θα πάρουμε πίσω τη μηχανή του χρόνου σήμερα και πιο συγκεκριμένα στο Σεπτέμβριο του 1993 και στην έναρξη του πρωταθλήματος της περιόδου 1993-94.
Για αρχή, ας μπούμε στο κλίμα της εποχής. Ο Κίκης Κωνσταντίνου μετά το κάζο της προηγούμενης περιόδου και την παταγώδη αποτυχία σε πρωτάθλημα και κύπελλο, ήταν αποφασισμένος να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε η Ανόρθωση να επιστρέψει στην κορυφή του κυπριακού ποδοσφαίρου μετά από 31 χρόνια. Στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας προσέλαβε τον Ανδρέα Μουσκάλλη, που είχε επιδείξει αξιοζήλευτο έργο σε Εθνικό Άχνας και Νέα Σαλαμίνα. Για πρώτη φορά στο κυπριακό πρωτάθλημα οι ομάδες δικαιούταν να έχουν στις τάξεις τους τρεις ξένους ποδοσφαιριστές, έτσι τον Τιμούρ Κετσπάγια θα πλαισίωναν οι Σίνισα Γκόγκιτς και Τόζα Σάπουριτς, τους οποίους η ομάδα μας απόκτησε από το ΑΠΟΕΛ.
Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος μας έβρισκε να αντιμετωπίζουμε την Ε.Π.Α στο Νέο Γ.Σ.Ζ και η ομάδα μας δεν είχε άλλη επιλογή από τη νίκη για να μπει με το δεξί στο νέο πρωτάθλημα. Το ματς δεν άρχισε καλά καθώς η Ε.Π.Α με μια αντεπίθεση της προηγήθηκε στο σκορ. Σκόρερ ένας πρώην κυανόλευκος, ο Πάμπος Αναστασίου, ο οποίος τροφοδοτήθηκε από ένα μετέπειτα κυανόλευκο, τον Γιώργο Θεοδότου. Παρά το νωθρό της ξεκίνημα, η Μεγάλη Κυρία στάθηκε τυχερή και στην εκπνοή του ημιχρόνου μετά από κόρνερ του Κετσπάγια, ο Σίνισα Γκόγκιτς με κεφαλιά έφερε το ματς στα ίσα.
Το δεύτερο ημίχρονο άνηκε ολοκληρωτικά στην ομάδα μας. Η πίεση που έβαλε στην Ε.Π.Α καρποφόρησε μόλις στο 54’. Ο Τιμούρ και πάλι από κόρνερ σημάδεψε τον Ασσιώτη, ο οποίος με κεφαλιά έδωσε προβάδισμα στην Ανόρθωση.
Το τρίτο γκολ ήρθε τρία λεπτά αργότερα. Ο Κετσπάγια, με ένα από τους γνωστούς του κεραυνούς έστειλε την μπάλα στο παραθυράκι του αντίπαλου τερματοφύλακα, γράφοντας έτσι το 1-3, το οποίο έμελλε να ήταν και το τελικό σκορ.
Η αναμέτρηση εκείνη είχε και σημαδιακό χαρακτήρα καθώς ήταν η τελευταία μεταξύ της ομάδας μας και της Ε.Π.Α με γήπεδουχο την ομάδα της Λάρνακας.
