Υποσχέσεις για το μέλλον άφησε η ψεσινή εμφάνιση της ομάδας μας, η οποία κτίστηκε εν πολλοίς στο γρήγορο γκολ και ότι αυτό συνεπαγόταν. Το εύστοχο βολέ του Αλέξα αλλά και η προβολή του Κολαούτι, ανάγκασαν τους γηπεδούχους να βγουν από το καβούκι τους και να αποτελέσουν εύκολη λεία για τους ποδοσφαιριστές του Ζόρζε Κόστα. Η επιθετική τριάδα Κάλβο-Φοφανά-Γκριγκαλασβίλι αναστάτωσε την εστία του Καϊρίνου με την εκρηκτικότητα και τα αδιάκοπα τρεξίματα στις αντεπιθέσεις, γεγονός που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της γαλανόλευκης αρμάδας.
Μπορεί να περιμέναμε περισσότερα από το Γεωργιανό, μπορεί ο Φοφανά να είχε κάποια παρακρατήματα της μπάλας, αλλά σίγουρα δεν θα θέλαμε να ήμασταν στην θέση της αμυντικής γραμμής που βλέπει μια τέτοια τριάδα να εφορμά εναντίον της. Η ευελιξία στην αλλαγή θέσεων, η ακρίβεια στις μεταβιβάσεις και γενικά η αυτοπεποίθηση που έβγαζε η μεσοεπιθετική γραμμή ήταν αξιοπρόσεκτη και σαφέστατα ένα από τα στοιχεία που ικανοποίησαν τον Ζόρζε Κόστα. Τόσο η ατομική, όσο και η συνολική επίδοση των εν λόγω ποδοσφαιριστών κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα και πλέον ζητούμενο είναι η διάρκεια.
