Ανεξαρτήτως του τελικού σκορ, υπήρξαν στοιχεία τα οποία μετρίασαν την πίκρα και στοιχεία τα οποία απογοήτευσαν τον κόσμο της Ανόρθωσης που παρευρέθηκε στο ΓΣΠ.
Αρχής γενομένης από τα αρνητικά, ο Αλέξα για άλλο ένα παιχνίδι πελαγοδρομούσε γεγονός που δεν οφείλεται βεβαίως αποκλειστικά στον ποδοσφαιριστή, αλλά και στον προπονητή με τα (όποια) καθήκοντα που ανέθεσε. Ο Ρουμάνος δεν βοήθησε ιδιαίτερα στις αναχαιτίσεις αν εξαιρέσουμε την βεντέτα που άνοιξε με τον Μοραϊς από το 5ο λεπτό, ενώ δεν πάτησε καθόλου στην αντίπαλη περιοχή. Με μια απλοϊκή σκέψη, διερωτάται κανείς αν είναι εύλογο να του ανατίθεται η ελευθερία κινήσεων που είχε απέναντι στα Κούκλια, σε αγώνα απέναντι στον ΑΠΟΕΛ.
Παρά τον σεβαστό αριθμό στημένων φάσεων που κερδίσαμε, οι ποδοσφαιριστές μας βάλθηκαν να σημαδεύουν τον Πάρντο. Ούτε ο Γκριγκαλασβίλι, ούτε ο Κάλβο, ούτε ο Γκαρσία κατάφεραν να φέρουν με αξιώσεις την μπάλα στην εστία των γηπεδούχων. Παρά τον πλουραλισμό επιλογών στην εκτέλεση των στημένων φάσεων, ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις που δημιουργήθηκαν αξιόλογες προϋποθέσεις προκειμένου να απειληθεί ουσιαστικά η αντίπαλη εστία.
Στην αντίπερα όχθη, ο Βέγκα έδειξε να μπαίνει άμεσα στο πετσί του ρόλου, έχοντας μια αρκετά καλή βραδιά απέναντι σε μια από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος. Σταθερότητα στις αποκρούσεις, εξαιρετικά αντανακλαστικά, αλλά και ακρίβεια στις μακρινές μεταβιβάσεις ήταν τα στοιχεία που συνόδεψαν τον πρώην φύλακα άγγελο της Ρίβερ Πλέιτ, με την ευθύνη του στο γκολ να είναι μηδανιμή. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι είχε περιορισμένο χρόνο για προθέρμανση, αλλά και το γεγονός ότι προέρχεται από αγωνιστική απραξία, τότε μπορούμε μόνο να αισιοδοξούμε για τις μελλοντικές επιδόσεις του Βέγκα.
Η αμυντική τετράδα με τον Σιέλη να παίρνει θέση την τελευταία στιγμή και τον Άντιτς παροπλισμένο το τελευταίο μισάωρο, δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερο πρόβλημα με τους ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ να περιορίζονται σε συνεχές passing game χωρίς να απειλούν ουσιαστικά. Ζόρζε και Παβίσεβιτς κέρδισαν την συντριπτική μονομαχία των εναέριων μονομαχιών, ενώ οι ακραίοι του ΑΠΟΕΛ δεν κατάφεραν να πλαγιοκοπήσουν τους ακραίους μας αμυντικούς περιοριζόμενοι σε παιχνίδι από τον άξονα. Ωστόσο για ακόμη ένα ματς χάθηκε η συγκέντρωση σε στημένη μπάλα και δεχθήκαμε τσάμπα γκολ. Οι πλείστες τελικές προσπάθειες του ΑΠΟΕΛ ήρθαν το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο όταν η ομάδα μας ανέβηκε ψηλά για να ισοφαρίσει.
Σταθερή αξία ο ψυχομένος Φοφανά που ήταν η μοναδική ζωηρή φυσιογνωμία στην μεσοεπιθετική γραμμή. Ενδεχομένως να παρακράτησε την μπάλα σε 1-2 περιπτώσεις αλλά αν συνυπολογίσουμε τις εμπειρίες αλλά και το κασέ του, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αφρικανός κάνει γρήγορη απόσβεση των χρημάτων που λαμβάνει. Υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αποτελέσει τον χρυσό σκόρερ στην ασύλληπτη ευκαιρία στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ενώ ο Τράττος έκλεισε τα μάτια στο σκληρό παιχνίδι εις βάρος του.
