Πίσω στο 1994 πάει η μηχανή του χρόνου σήμερα, με παρά πολλές διαφορές μα και πολλές ομοιότητες. Ήταν το πρώτο μισό της χρυσής δεκαετίας του 1990, εκεί όπου τα Ανόρθωσις – Απόλλων ήταν πραγματικά ντέρμπι που έσπαζαν καρδιές και όχι μόνο.
Με τον Τιμούρ Κετσπάγια και τον Σίνισα Γκόγκιτς να ηγούνται της προσπάθειας εντός αγωνιστικού χώρου και τον Ανδρέα Μουσκάλη προπονητή, η ομάδα πραγματοποιούσε εξαιρετική πορεία καθώς μέχρι και την 10η αγωνιστική του πρωταθλήματος 1993-94, όπου και αντιμετώπιζε τον δεύτερο Απόλλωνα στο Αντώνης Παπαδόπουλος, είχαμε μαζέψει 23 βαθμούς, έχοντας βγάλει μάλιστα πρόγραμμα με ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ και Ομόνοια. Έτσι, θέλοντας και μη, το ματς κόντρα στον Απόλλωνα χαρακτηριζόταν ως κομβικό καθώς με νίκη η διαφορά θα εκτοξευόταν και θα μας καθιστούσε ως το ακλόνητο φαβορί για τον πολυπόθητο τίτλο.
Νίκη η οποία ήρθε και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο καθώς η ομάδα μας κατασπάραξε στο κλουβί του Αντώνης Παπαδόπουλος τον Απόλλωνα με 4-1. Έχοντας σε άγρια κέφια τον Κετσπάγια, η ομάδα μας έπαιζε σαν η γάτα το ποντίκι την ομάδα της Λεμεσού και πριν τελειώσει το ημίχρονο προηγείτο ήδη του Απόλλωνα με 2-0 με γκολ του «ρούκι» Βάσου Μελαναρκίτη και του Τιμούρ Κετσπάγια. Στο β’ ημίχρονο οποιεσδήποτε ελπίδες του Απόλλωνα για κάτι καλό εξανεμίστηκαν αφού ο Γκόγκιτς νωρίς σημείωσε το τρίτο γκολ της ομάδας μας. Η συνέχεια ήταν τυπική, ο Απόλλωνας κατάφερε να μειώσει σε 3-1, πριν ο Γκόγκιτς στην εκπνοή του παιχνιδιού σημειώσει με πέναλτι το 4-1.
Τα σημάδια των καιρών είναι πολλά και χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής, Η Ανόρθωση του τότε ήταν 31 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, το ήθελε και το ποθούσαμε όσο τίποτε άλλο. Η Ανόρθωση του σήμερα είναι πέντε χωρίς πρωτάθλημα και η δίψα είναι σχεδόν η ίδια. Λίγο η απειρία και τα έξω-αγωνιστικά της παράγκας Κίρζη μας οδήγησαν στο τέλος της χρονιάς στη δεύτερη θέση. Θυμίζουμε πως εκείνη την χρονιά είχαν γίνει πράματα και θαύματα, καταγγελίες για σικέ παιχνίδια, πριμοδότησεις κατάγραφηκαν στην ιστορία δίχως να ληφθούν οποιαδήποτε μέτρα προς εξιχνίαση της υπόθεσης. Ας μην ξεχνάμε ότι σε παλαιότερες δηλώσεις του Κίκη Κωνσταντίνου είχε πει ότι του έλεγαν ότι δεν έφθασε ο καιρός η Ανόρθωση να πάρει πρωτάθλημα.
Μπορεί ο Απόλλωνας να μην εκπέμπει την αίγλη που είχε την δεκαετία του 1990, αλλά αναμφίβολα το αυριανό ματς είναι κλειδί όπως και κάθε ματς. Ο εφησυχασμός και η βεβαιότητα δεν χωρούν στις τάξεις μας, μόνο σοβαρά προσγειωμένα δείχνοντας το απαραίτητο πάθος τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου θα είμαστε σε θέση να πάρουμε την πολυπόθητη νίκη.
