Η χρονιά φέτος ευθύς εξαρχής γνωρίζαμε πως θα είχε την δική της ιδιομορφία, στην έκτακτη γενική συνέλευση του Μάη ουδείς μίλησε για πρωτάθλημα αλλά για οικονομική εξυγίανση και ο στόχος αυτός πρέπει να παραμείνει μέχρι να επιτευχθεί. Στο αγωνιστικό κομμάτι κατά γενική ομολογία υπήρχε η άποψη πως θα βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στο τέλος θα κάνουμε την σούμα.
Μετά την παταγώδη αποτυχία στην Ευρώπη, Ο πρώτος βραχυπρόθεσμος στόχος που τέθηκε στις εγχώριες διοργανώσεις ήταν η νίκη κόντρα στην Ομόνοια που θα αποφόρτιζε το ηλεκτρισμένο κλίμα που δημιουργήθηκε κατά τον Αύγουστο. Επιτεύχθηκε και όχι άδικα χαρακτηρίστηκε ως κάτι παραπάνω από μια νίκη.
Κατόπιν διακοπή πρωταθλήματος και καπάκι το ματς με τον Απόλλωνα, στόχος ήταν η νίκη που θα λειτουργούσε ως διαπιστευτήριο και θα αποδείκνυε πως όντως η Ανόρθωση είναι και φέτος ανταγωνιστική , έχει στόχους πρωταγωνιστικούς και η νίκη απέναντι στην Ομόνοια δεν ήταν απλά ένα πυροτέχνημα. Η νίκη ήρθε, ο Κολαούτι έκανε για ακόμη μια αγωνιστική του κεφαλιού και οι τρεις βαθμοί μπήκαν στο σακούλι.
Χθες απέναντι στην Αλκή δεν υπήρχε άλλος στόχος από την νίκη η οποία ταυτόχρονα θα έπρεπε να συνοδευόταν και από μεστή εμφάνιση, ο στόχος επιτεύχθηκε κατά το ήμισυ καθώς η ομάδα δεν έθελξε αλλά έριξε τέσσερα τεμάχια στα πιτσιρίκια της Αλκής και έτσι το πρόσημο στο τέλος ήταν θετικό.
Πλέον ο βραχυπρόθεσμος στόχος για τους ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης είναι να πάρουν την νίκη στα επόμενα τρία ματς να εδραιωθούν στην κορυφή και να μην πετάξουν ότι με κόπο έχτισαν τον τελευταίο μήνα. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί τότε αναμφίβολα η Ανόρθωση θα κατεβεί στο ντέρμπι της 28ης Οκτωβρίου απέναντι στον ΑΠΟΕΛ σε θέση ισχύος και στην κορυφή.
