Σαν «αγγαρεία» αντιμετώπισαν οι παίκτες μας το Κυριακάτικο παιχνίδι κόντρα στην Αλκή, με αποτέλεσμα να πραγματοποιήσουν μια πολύ μέτρια εμφάνιση και να επικρατήσουν 0-4.
Σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως η ομάδα μας απέδωσε σπουδαίο ποδόσφαιρο, συγκίνησε τα πλήθη και έδειξε πως είναι σίγουρη πρωταθλήτρια. Από την άλλη βέβαια, δεν υπήρξε και καμία στιγμή χθες, που να υπάρχει φόβος ή αγωνία για το ποιος θα κερδίσει τελικά. Η ομάδα μας δεν απειλήθηκε καμία στιγμή, απλά είχε κάποιες χτυπητές δυσλειτουργίες.
Αδυναμίες παρουσιάστηκαν κυρίως στον μεσοαμυντικό χώρο με τον Μάκο να είναι σε κακή μέρα, αλλά και πιο μπροστά του στον Γκαρσία ο οποίος ήταν πολύ πίσω από τις απαιτήσεις του κόσμου αλλά και από το ότι μπορεί ο ίδιος να αποδώσει. Ο προπονητής στις δηλώσεις του παρά την ικανοποίηση του για την νίκη, δήλωσε ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και ότι από βδομάδα με βδομάδα θα βλέπουμε καλύτερη εικόνα στο γήπεδο.
Στα θετικά για ακόμη μια αγωνιστική η παρουσία κάποιων παικτών. Ο Αλέξα πλέον παίρνει ηγετικό ρόλο στο χώρο της μεσαίας γραμμής με τους Φοφανά και Κάλβο να ακλουθούν τον Ρουμάνο μεσοαμυντικό. Για τον Κάλβο κρατώ πολλές επιφυλάξεις αφού στο γήπεδο μας συνήθισε με εμφανίσεις κάτω του μετρίου, παρά την γνωστή ποδοσφαιρική του αξία.
Το παιχνίδι τελείωσε με την ομάδα μας να μην έχει αποδώσει κάτι το τρομερό, αλλά να έχει αφήσει κάποιες υποσχέσεις για τη συνέχεια.
Τονίζω από τώρα πως πολλά από τα ματς αυτής της χρονιάς θα κυλήσουν με την αντίπαλη ομάδα να είναι πραγματικά κλεισμένη στην περιοχή της, και η ομάδα θα πρέπει να βρει τρόπο να λειτουργεί μέσα στο γήπεδο έτσι ώστε να μπορεί να παράγει φάσεις. Αυτό κατ εμέ θα γίνει με ένα και μόνο τρόπο. Με το ανέβασμα του Γκαρσία.
Περνάμε σε εβδομάδα Δόξας όπου ο μοναδικός στόχος είναι το τρίποντο. Συστατικά της επιτυχίας αυτής θα είναι η σοβαρότητα και η υπομονή σε ένα κατάμεστο Αντώνης Παπαδόπουλος.
Για το τέλος κράτησα τον απίστευτο χθες κόσμο. Προσωπικά έχω αρκετό καιρό να δω τόσο πάθος και όρεξη από την κερκίδα. Όσος κόσμος βρέθηκε χθες στο Γ.Σ.Ζ. «γλέντησε» στην κερκίδα σπρώχνοντας την ομάδα στον αγωνιστικό χώρο για το 3Χ3.
