Μετά από μια νίκη σε ντέρμπι και ειδικά όταν οι παίχτες μας ξεχείλιζαν από πάθος, θα ήταν άδικο να πούμε ότι κάποιοι υστέρησαν. Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε μια ατομική κριτική για κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά, δίχως πραγματικά κανείς να ήταν αρνητικός στο χθεσινό παιχνίδι.
Μάθιου Βαλβέρδ: Στις περιπτώσεις χρειάστηκε, ο Γάλλος πορτιέρο δήλωσε παρών. Ειδικά στην πίεση που έβαλε η Ομόνοια στις αρχές του 2ου ημιχρόνου και από το γκολ μας μέχρι να πετύχει την ισοφάριση, ο Βαλβέρδ απεσόβησε σε 2-3 περιπτώσεις την παραβίαση της εστίας μας. Ας μην ξεχνούμε ότι είχε να καθοδηγήσει ένα αμυντικό δίδυμο με κανένα εκ των δύο να μην είναι κεντρικός αμυντικός!
Γρηγόρης Μάκος: Ανέλαβε τα καθήκοντα κουμανταδόρου της άμυνας και τα πήγε πολύ καλά. Σε 2-3 περιπτώσεις έδειξε να έχει αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία με την μπάλα, επιχειρώντας ίσως και κάπως ριψοκίνδυνες πάσες. Ωστόσο, τις τοποθετήσεις του τόσο στην άμυνα, όσο και όταν προσπαθούσε να βγάλει την ομάδα μπροστά, θα ζήλευαν αρκετά σύγχρονα μπακ.
Μάρκο Άντιτς: Ανέλαβε το ρόλο του γρήγορου κεντρικού μας αμυντικού και τα πήγε πολύ καλά με την επιθετική γραμμή της Ομόνοιας. Διακρίθηκε για άλλη μια φορά για το πάθος και τον τσαμπουκά του. Έκανε ένα σοβαρό λάθος στο 2ο μέρος, από υπερβολική αυτοπεποίθηση, το οποίο σαφώς θα ήταν τραγικό αν δεν το διόρθωνε με έγκαιρη επέμβαση ο Βαλβέρδ.
Τζέισον Δημητρίου: Το δυο γκολ του Κολαούτι του… έκλεψαν τη δόξα, αλλά πραγματικά ο Δημητρίου ήταν ο ποδοσφαιριστής που ξεχώριζε στο γήπεδο. Σκυλί στα αμυντικά του καθήκοντα, ταχύτατος, εξαιρετικό πόδι στο σουτ που δοκίμασε και ήταν εύστοχο. Έχει ότι μπορεί να ζητήσει ένας προπονητής από ένα σύγχρονο ακραίο αμυντικό: Καλύπτει με ασφάλεια τα νώτα, ενώ συνεισφέρει σημαντικά στο επιθετικό κομμάτι.
Ανδρέας Αβραάμ: Είναι κρίμα αυτός ο ποδοσφαιριστής να αγωνίζεται στην άμυνα. Δυστυχώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα αμυντικά καθήκοντα με αποτέλεσμα να εκτίθεται. Κράτησε τη θέση του βέβαια σχετικά καλά στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο όμως, ιδιαίτερα από την είσοδο του Τέιλορ και έπειτα, δυσκολεύτηκε τρομερά.
Νταν Αλέξα: Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ψες είδαμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του Ρουμάνου με τη φανέλα της ομάδας μας. Πάθος, μυαλό, σωστές μεταβιβάζεις, έγκαιρα και προσεκτικά κοψίματα. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά δεν απέφυγε να πάρει την κίτρινη κάρτα για σκληρό μαρκάρισμα. Θα πρέπει ο Ζόρζε Κόστα να βρει τον τρόπο να του… κόψει το χούι.
Μόσες Οχαγιόν: Ο ποδοσφαιριστής που όποτε κληθεί να βοηθήσει, δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Ήταν ο βασικότερος λόγος της καλής κυκλοφορίας που είχε η ομάδα μας στη μεσαία γραμμή, αφού είναι το 8άρι που απουσιάζει από το κέντρο μας. Όταν ο Γκαρσία κλειστεί, ο Ισραηλινός μπορεί να δώσει τις λύσεις.
Γκονζάλο Γκαρσία: Όπως αναμενόταν, ο Ουρουγουανός ήταν ο νούμερο ένα στόχος του Τόνι Σαβέφσκι. Ο αντίπαλος το μάρκαρε στενά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει το παιχνίδι του. Δεν κατάφερε να ξεφύγει από μια μέτρια εμφάνιση, ενώ φάνηκαν να τον εγκαταλείπουν νωρίς οι δυνάμεις του. Στα θετικά θα σημειώναμε τις φιλότιμες του προσπάθειες στο μαρκάρισμα, ωστόσο σε μια περίπτωση του απέφερε την κίτρινη κάρτα την οποία μπορούσε και έπρεπε να αποφύγει, αφού υπήρχαν ποδοσφαιριστές να ανακόψουν την αντεπίθεση.
Γκαουσσού Φοφανά: Ο Αφρικανός είναι πάντα δραστήριος και φιλότιμος. Πήρε και χθες αρκετές πρωτοβουλίες, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να προβαίνουν σε ιδιαίτερα σκληρά φάουλ προκειμένου να τον ανακόψουν. Αρκετά μάλιστα έμειναν ατιμώρητα σε πειθαρχικό επίπεδο. Το 2ο γκολ προήλθε από «ριμπάουντ» σε δικό του βολέ, κάτι που δείχνει να έχει αυτοπεποίθηση να επιχειρεί ακόμα και εκτός περιοχής. Το σημείο που αδικεί τον εαυτό του είναι οι μεταβιβάσεις, οι οποίες όταν γίνονται, είναι κακές.
Γιάννης Οκκάς: Ο Ζόρζε Κόστα επιστράτευσε την εμπειρία του αειθαλούς Κύπριου άσσου για το δεξί άκρο της επιθετικής μας γραμμής. Οι οδηγίες που είχε ο Οκκάς ως φαίνεται ήταν να συγκλίνει περισσότερο προς τον άξονα, δίνοντάς μας πότε αριθμητικό πλεονέκτημα στο κέντρο και πότε στήριγμα στον Κολαούτι στην επίθεση. Η μανία του ωστόσο να κρατά την μπάλα περισσότερο από το κανονικό, σε αρκετές περιπτώσεις μας στερεί τη γρήγορη ανάπτυξη. Παρόμοια και η εμμονή του να ρίχνει τα πλάγια άουτ, ενώ ασφαλώς κάτι τέτοιο δεν είναι η δουλειά του ακραίου επιθετικού!
Ρομπέρτο Κολαούτι: Με τα δυο γκολ που πέτυχε, δικαιωματικά παίρνει τον τίτλο του κορυφαίου της αναμέτρησης. Ωστόσο, δεν έμεινε μέχρι εκεί. Βοήθησε σημαντικά την ανάπτυξη της ομάδας, ερχόμενος προς τα πίσω, προσπαθώντας να σπάσει μπάλες προς τα πλάγια. Επιπλέον, στα ελεύθερα του Βαλβέρδ, τον είδαμε να πλησιάζει το Γιάννο Οκκά στο δεξί άκρο και να προσπαθεί με το κεφάλι να τον τροφοδοτήσει, θέλοντας να τον βγάλει στην πλάτης της αντίπαλης άμυνας. Δείχνει να είναι εξαιρετικός κεφαλοσφαιριστής, ωστόσο δεν έχει καταφέρει ακόμα να… «οπλίσει» τα πόδια του στο βαθμό που θα ήθελε.
ΑΛΛΑΓΕΣ
Σιότα Γκριγκαλασβίλι: Ο Γεωργιανός βγήκε από τη ναφθαλίνη και πέρασε στο παιχνίδι ως η πρώτη αλλαγή του Ζόρζε Κόστα, αντί του Οκκά. Κατάφερε να γίνει ουσιαστικός, σερβίροντας – με δόση τύχης – το 2ο μας γκολ στον Κολαούτι. Ας ελπίσουμε να τον βοηθήσει ψυχολογικά και να βοηθήσει την ομάδα στο μέλλον. Με την είσοδο του Κάλβο (αντί Φοφανά), μετατοπίστηκε στο αριστερό άκρο της επίθεσης.
Τόνι Κάλβο: Μπήκε στο παιχνίδι προς το τέλος και δεν μπορεί να κριθεί για την αγωνιστική παρουσία του. Κατάφερε παρ’ όλ’ αυτά να πάρει μια κίτρινη κάρτα στα ελάχιστα λεπτά που αγωνίστηκε για… διαμαρτυρία!
Μπεν Σουσιάν: Αντικατέστησε τον Κολαούτι δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, δεν μπορεί να κριθεί.
