Κάτι περισσότερο από εμφανής ήταν η απουσία του Γρηγόρη Μάκου στη μεσαία γραμμή, με τις συνέπειες να μην περιορίζονται στην συγκεκριμένη γραμμή. Ξεκαθαρίζουμε ευθύς εξ αρχής ότι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η απουσία του Ελλαδίτη μέσου οφείλεται σε τραυματισμό ή ήταν κίνηση τακτικής και επικεντρωνόμαστε στο αγωνιστικό ζήτημα.
Αρχής γενομένης από τη μεσαία γραμμή, η απουσία ενός ψηλού ποδοσφαιριστή ήταν εμφανέστατη στις διεκδικήσεις μπαλιών, με τους κεντρώους της Δόξας να υπερτερούν. Επίσης δεν υπήρχε ο παίκτης να «σκουπίζει» μπροστά από την αμυντική τετράδα με αποτέλεσμα Ζόρζε και Παβίσεβιτς να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους και να προβαίνουν σε ανορθόδοξα μαρκαρίσματα. Όσον αφορά δε την επθετική γραμμή, ο Αλέξα εγκλωβίστηκε πίσω από τη μεσαία γραμμή με αποτέλεσμα ο Κολαούτι να «σπάζει» παιχνίδι με κεφαλιές στο… πουθενά.
Η θέση του αμυντικού χαφ είναι μια εκ των «στοιχειωμένων» την τελευταία πενταετία οπότε δεν υπάρχει η πολυτέλεια τη δεδομένη στιγμή να μένει εκτός αρχικής ενδεκάδας ένας αξιόλογος ποδοσφαιριστής όπως ο Γρηγόρης Μάκος, έστω για λόγους τακτικής. Σε τελική ανάλυση ευελπιστούμε ότι τουλάχιστον ο προπονητής είδε αυτό που για τον κόσμο είναι πασιφανές από την περσινή περίοδο, δηλαδή ότι ο Αλέξα δεν μπορεί να αγωνιστεί ως αμυντικός χαφ μπροστά από την αμυντική τετράδα.
