Το γεγονός ότι υπήρξε μια ψυχολογική ανάταση των ποδοσφαιριστών – αλλά και οπαδών – στο φιλικό παιχνίδι της Κυριακής, δεν λέει κάτι. Σε βάθος χρόνου, ο ενθουσιασμός στους οπαδούς από το νέο προπονητή πάει περίπατο, η θέληση των ποδοσφαιριστών να αποδείξουν εαυτούς στο νέο τεχνικό εκλείπει και μένει… η ουσία.
Η Ανόρθωσις αυτή την στιγμή έχει πολλά που πρέπει να αλλάξει και ο αρμόδιος γι’ αυτό είναι ο Ζόρζε Κόστα. Δυστυχώς, ο χρόνος είναι ενάντια στον Πορτογάλο τεχνικό, αφού είναι αστείο να ισχυριστεί κάποιος ότι σε δυο βδομάδες θα προλάβει ο άνθρωπος να κάνει έστω μια υποτυπώδη μίνι-προετοιμασία. Δυστυχώς, όταν έπρεπε να φανούμε Προμηθείς, το μυαλό μας ήταν αλλού και πετάξαμε στον βρόντο 22 ολόκληρες μέρες. Τέλος πάντων, αυτά είναι ιστορία…
Στο προκείμενο, ο κ. Κόστα έχει να διαχειριστεί ένα ετεροβαρές ρόστερ. Για τη θέση πίσω από τον επιθετικό για παράδειγμα, έχει να διαλέξει ανάμεσα σε τρεις ποδοσφαιριστές, ενώ διαθέτει μόλις ένα επιθετικό περιοχής. Στα άκρα της επίθεσης επίσης οι επιλογές του είναι λίγες, ενώ αναγκάζεται να βάζει και τον Αβραάμ στην άμυνα. Κάτι, που δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει. Ακόμα κι όταν Σιέλης και Δημητρίου επιστρέψουν υγιείς με το καλό, είναι άγνωστο πότε θα ετοιμαστούν αγωνιστικά.
Υπάρχει όμως χρήμα για μεταγραφές ή θα παλέψει με ότι έχει; Πολύ πιθανόν η διοίκηση να ανάψει το πράσινο φως για μια-δυο κινήσεις, ωστόσο ο Πορτογάλος θα… πετάξει το νόμισμα για να αποφασίσει τι να πρωτοπάρει: κεντρικό αμυντικό, ακραίο αμυντικό, αμυντικό μέσο, ακραίο επιθετικό ή επιθετικό περιοχής; Ότι πάρει, μέσα είναι! Κι άντε και πήρε δυο και τρεις ακόμα παίχτες, θα πρέπει να είναι και τυχερός, ώστε να του βγουν οι επιλογές του. Μην τις χρεωθεί κιόλας στο τέλος!
Επιπλέον, στο εναπομείναν διάστημα μέχρι την έναρξη του μαραθωνίου, προφανώς θα τρέξει κάποια εργομετρικά για να αξιολογήσει τη φυσική κατάσταση των παιχτών. Κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιμένει, τα χέρια του είναι δεμένα. Ότι ήταν να γίνει στο κύριο στάδιο της προετοιμασίας έγινε και πλέον… μόνο με μπαλώματα προχωράμε.
Δυστυχώς, η καλή μέρα φαίνεται απ’ το πρωί. Και το φετινό μας ξύπνημα ήταν κακό, στραβό κι ανάποδο, οπότε αναγκαστικά εναποθέτουμε τις ελπίδες στον Ζόρζε Κόστα να σώσει οτιδήποτε σώζεται. Δεν θα είναι εύκολο το έργο του, ούτε πρέπει να μας αποπροσανατολίζει μια – ας πούμε – υποφερτή εμφάνιση σε φιλικό. Άλλωστε, ακόμα και με αυτή την εμφάνιση, τρεις επιθέσεις μας έκαναν και δεχτήκαμε δυο τέρματα – το τρίτο ήταν στο δοκάρι – ενώ στις πάμπολες επιθετικές μας προσπάθειες, ορισμένες εκ των οποίων με εξουδετερωμένο τον αντίπαλο τερματοφύλακα, τρομάξαμε να στείλουμε την μπάλα μια φορά στο πλεκτό…
Οι ποδοσφαιριστές, οφείλουν να αναλάβουν κι αυτοί τις δικές τους ευθύνες. Δεν άφησε καλές εντυπώσεις η… ξαφνική αποθεραπεία μιας ομάδας παιχτών χθες. Το ότι έπεσαν όλες οι ευθύνες στους ώμους του Σάββα Κάκου και του Χρίστου Κασσιανού, δεν τους απαλλάσσει από τις δικές τους. Διότι και χωρίς προπονητή στη Σουηδία, όφειλαν να είχαν προκριθεί. Ας τους τρίξει κάποιος τα δόντια, πως αυτά δεν περνάνε!
Σε ότι αφορά τέλος εμάς τους φιλάθλους, ο Ζόρζε Κόστα θα πρέπει να κριθεί για την ικανότητά του να διαχειριστεί συντρίμια, γι’ αυτό η όποια προσπάθεια δημιουργίας κλίματος υπεραισιοδοξίας μάλλον ζημιά θα του κάνει παρά καλό. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η χρονιά να είναι χαμένη πριν καν ξεκινήσει, οπότε θα πρέπει να κάνουμε υπομονή και να εφαρμόσουμε το – χρήσιμο για την περίπτωση – «βλέποντας και κάνοντας»…
