Εν που τζείντες στιγμές στην ΑΝΟΡΘΩΣΙΑΤΙΚΗ ζωή μας, που πραγματικά εν ξέρεις τι να κάμεις. Σε ποιους να στραφείς, πώς αλλιώς να αντιδράσεις…
Επήαμεν τζ’ εκάμαμεν κατάληψην των γραφείων την περασμένη Δευτέρα, έχοντας υπόψην ότι έσhει αρκετές διεργασίες για να βρεθεί λύση στο διοικητικόν αδιέξοδον. Είχαμεν τζαι κατ’ ιδίαν επαφές με αρκετούς που (έλεγαν ότι) θέλουν να αναλάβουν, τζαι με άλλους που θεωρούν ότι έναιν έτοιμοι, αλλά το όνομά τους σίουρα εμπνέει παραπάνω εμπιστοσύνη, που το να επιστρέφαμε σε λύσεις που είχαν διχάσει το Σωματείον.
Αποτέλεσμαν της κίνησής μας ήταν η επίσπευση της παραίτησης του ΔΣ του Κάκου, αλλά έκτοτε, ακούμεν μόνον μισές κουβέντες. Εν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, διότι ούλλοι ξέρουμεν ότι είμαστεν βουττημένοι στα σκατά ως την μούττην. Τζαι τόσον τα προβλεπόμενα έσοδα, όσον τζαι η μη τήρηση της δέσμευσης Κάκου, ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης, για προϋπολογισμό στα 3-3,5 εκατομμύρια μαζί με διακανονισμούς τζαι παλιές οφειλές (εκουμπίσαμεν αισίως τα 4-4,5 μύρια), κουντούν τζαι τη μούττη μας κάτω που τα σκατά.
Απολογούμαι για τούντην αηδιαστικήν παραστατικότηταν, αλλά εν ηξέρω πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφεί η κατάσταση. Εν ξέρω αν εν καλύτερη λύση η διοικούσα επιτροπή ή το να βρεθεί συνδυασμός να κατεβεί στην Εκλογική Συνέλευση. Τζείνο που ξέρω, εν ότι το πιο σημαντικόν εν τα πρόσωπα που εν να απαρτίζουν το όποιο σχήμα, να εμπνέουν εμπιστοσύνην στον ηθικά ισοπεδωμένον ΑΝΟΡΘΩΣΙΑΤΗΝ, χωρίς να εν κατ’ ανάγκην φορτωμένοι λίρες. Που «σωτήρες» εξάλλου, εχορτάσαμεν.
Τον ΦΟΙΝΙΚΑΝ μόνον ο μεγάλος κόσμος της ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ μπορεί να τον αναγεννήσει πιον. Αν περιμένετε «σωτήρες» πάλε, καλλύττερα αλλάξετε ομάδαν. Τούτον ας το έχουν στον νουν τους τζαι όσοι σκέφτουνται να μπουν, αλλά φοούνται ή έχουν αμφιβολίες. Ας κάμουν την κίνησην τους τζ’ εν να δουν ότι εν να τραβήσει τζαι ο κόσμος κοντά. Ο ΑΝΟΡΘΩΣΙΑΤΗΣ εν επαραίτησεν να αγαπά τον ιστορικότερο Σύλλογον της Κύπρου. Αντιθέτως. Απλά ενεκάτσιασεν όσους εδιαλύσαν το Σωματείο τον Νιόβρη του 2008.
Μπορεί έναν μεγάλο ποσοστό του κόσμου μας να εφάνηκεν ρίφιν τούντα πέντε χρόνια. Υπάρχουν τζαι άλλοι τόσοι όμως, που αντιδρούσαν (με σωστούς ή λανθασμένους τρόπους, έναιν ώρα για τούντη συζήτησην τωρά). Υπάρχουν επίσης τζαι τζείνοι που εφκάλαν την ΑΝΟΡΘΩΣΗΝ που τη ζωήν τους, ώσπου να καθαρίσει.
Αρφούδκια μου καλά, πρέπει να ξέρετε έναν πράμαν όμως. Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ εν θα καθαρίσει που μόνη της. Αν δεν την καθαρίσουμεν εμείς που την πονούμεν, έστω τζαι τωρά, εν να μείνει στάβλος του κάθε Κάκου τζαι του κάθε Κίκη. Εμείς εν αντέχουμεν άλλον. Εσείς;
