Ο αποκλεισμός από την Γκέφλε, έσπειρε την απογοήτευση στον κόσμο της Ανόρθωσης. Η πίκρα από τα ρεζιλίκια των τελευταίων πέντε χρόνων, στοιβαζόταν και ήμασταν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως ο κόσμος δεν είχε υπομονή και δεν έδωσε χρόνο για να αναμένει ούτως ώστε να διορθωθεί η κατάσταση, μετά και τα Νοεμβριανά του 2008.
Όμως, πόσα να αντέξει η Ανορθωσιάτικη ψυχή με τα όσα βλέπαμε; Πόσο να πληγεί η περηφάνια που είχαμε από τις προηγούμενες χρονιές;
Αν η δεκαετία του 2000 ήταν η καλύτερη στην 100χρονη ιστορία μας, τότε η δεκαετία του 2010 είναι μακράν η χειρότερη μέχρι τώρα. Μηδέν τίτλοι, μηδέν διακρίσεις, τεράστια χρέη, διάφορες φήμες που δεν τιμούν σε κανένα σημείο την ιστορία του Φοίνικα. Καταντήσαμε σαν τον στάβλο του Αυγεία.
Αποτέλεσμα, μετά και τις εξελίξεις από το ντροπιαστικό βράδυ της περασμένης Πέμπτης, να δημιουργηθεί μια μίνι-επανάσταση. Με τις αντιδράσεις των 50-60 που ήταν στην Σουηδία και διαμαρτηρήθηκαν μετά τον αποκλεισμό, με τους φίλους της ομάδας που περίμεναν την αποστολή στο αεροδρόμιο, η οποία έφυγε από την… πίσω πόρτα, με την κατάληψη των γραφείων του “Αντώνης Παπαδόπουλος” από τους MAXHTEC, ακόμη και με το χλεύασμα και τις αντιδράσεις που υπάρχουν μετά από οποιαδήποτε ανάρτηση της ομάδας στον επίσημο της λογαριασμό στο Facebook!
Η επανάσταση αν με ρωτάτε, καθυστέρησε πολύ να γίνει. Αν υπήρχαν αυτές οι αντιδράσεις από τα Νοεμβριανά του 2008, ίσως τώρα η ομάδα να βρισκόταν αλλού. Μας παραμύθιασαν όμως καλά με την καραμέλα της ενότητας, η οποία έπαιζε κάθε λίγο και λιγάκι μετά από κάθε αποτυχία. Κάλλιο αργά όμως παρά ποτέ. Ο κόσμος της Ανόρθωσης είναι μεγάλος και δεν αξίζει τέτοια μεταχείριση.
Ευελπιστούμε πως η παραίτηση του Σάββα Κάκου θα βάλει ένα τέλος στα πέντε χρόνια φαγούρας και στα ρεζιλίκια της Ευρώπης. Η ομάδα μας ξεκινά πάλι από το μηδέν. Αλλά έτσι δεν είναι γενικά η Ανόρθωσις; Πόσες κακοτυχίες είχε αυτή η ομάδα και πάλι είναι εδώ. Έτσι είναι και το ιστορικό μας έμβλημα, με τον Φοίνικα. Καήκαμε, γίναμε στάχτη, αλλά θα αναγεννηθούμε.
Προσωπικά το νιώθω, πως ο Φοίνικας αναγεννιέται από την στάχτη του. Ξεκινά μια νέα εποχή. Είναι στο χέρι μας όμως, να τον διατηρήσουμε ψηλά. Η πενταετία 2008-2013 θα πρέπει να αποτελεί το παράδειγμα προς αποφυγήν για την επόμενη 100ετία της Ανόρθωσης…
