Η όλη ιστορία μεταγραφικής τρέλας με τον Κωστάκη Αρτυματά από το Παραλίμνι, καλό είναι – αν μη τι άλλο – να μας γίνει ένα καλό μάθημα. Τουλάχιστον, να μην την ξαναπάθουμε στο μέλλον.
Ο γράφων, ουδέποτε ήταν απ’ αυτούς που ξετρελαίνονται με τα “ταλέντα”, ούτε απαιτούσε την κάθοδο του συγκεκριμένου – ή του όποιου – ποδοσφαιριστή στο Αντώνης Παπαδόπουλος αμάν και πως. Για να είμαι εντελώς ειλικρινής, ούτε καν τον πρόσεξα κατά τη φετινή περίοδο, ίσα που διάβασα μια-δυο ατάκες σε μερικά μονόστηλα των αθλητικογράφων. Μακάρι το παιδί να ‘ναι καλός παίχτης κι ας πήγε σε αντίπαλο.
Ανεξαρτήτως αυτών, μπήκαμε εδώ και μέρες σε μια διαδικασία πλειστηριασμού – ας μην κρυβόμαστε – για την απόκτησή του. Δίναμε το κάτι τις μας, δίναμε και ένα-δυο παίχτες δανεικούς, βάζαμε και τις “Ανορθωσιάτικες ρίζες” να κινητοποιηθούν, ελπίζοντας να αποσπάσουμε την υπογραφή παίχτη και ομάδας. Πρώτο θύμα, υπήρξε ο Απόλλωνας, ο οποίος απέσυρε το ενδιαφέρον επίσημα. Σκοτιστήκαμε, θα μου πείτε. Έλα όμως που αυτά τα πράγματα καμιά φορά μετράνε και τα βρίσκεις μπροστά σου στην πορεία…
Ακολούθως, εισήλθαμε σε μια ιδιαιτέρως μπερδεμένη κατάσταση, ψάχνοντας παίχτες να δώσουμε δανεικούς, εισπράττοντας αρνητικές απαντήσεις πότε απ’ το Μάστρου και πότε απ’ τον Οικονόμου. Δηλαδή, αν μετά τη φετινή χρονιά του Μάστρου εμείς τον θέταμε στην πόρτα εξόδου, τι πρέπει να κάνει το παιδί για να μας πείσει; Όσο για τον Οικονόμου, πώς πρέπει να αξιολογήσω μια μεταγραφή των 150 χιλιάδων, όταν την πρώτη χρονιά δεν ακούμπησε και τη δεύτερη στάθηκε στην πόρτα για να πάει δανεικός; Ας μην προσθέσω σ’ αυτά και το θέμα Γιωργαλλίδη με τις αντιδράσεις μερίδας του κόσμου…
Τελικά, το ΑΠΟΕΛ ήρθε απ’ την εξωτερική και έκλεισε τον παίχτη. Προφανώς εκεί έχει λιγότερες πιθανότητες να δει εντεκάδα, περισσότερες όμως ελπίδες για διάκριση η ομάδα του, κακά τα ψέματα. Πιο σημαντικό, εκεί πληρώνουν τοις μετρητοίς. Αυτό είναι το σημαντικότερο νέο δεδομένο στο πρωτάθλημα, όπως και στην Κύπρο γενικότερα. Τα μετρητά περνούν, τα βερεσέδια πέθαναν!
Πολύ πιθανόν η ομάδα της πρωτεύουσας να μην ήθελε καν τον ποδοσφαιριστή. Άλλωστε, αν τον ήθελε, δεν θα τον έπαιρνε ευθύς εξ αρχής; Απλά μας είδαν που κωλυσιεργούσαμε και έκαναν επίδειξη ισχύος. Με γεια τους, με χαρά τους. Εμείς στα δικά μας.
Την επόμενη φορά, ας είμαστε πιο προσεκτικοί στις διαπραγματεύσεις. Χρονοδιαγράμματα απ’ την αρχή, ούτε συζήτηση για πλειστηριασμούς και πολύ λίγα λόγια στον Τύπο. Ας μην την πάθουμε και με τις επόμενες μεταγραφικές κινήσεις, τώρα που ξέρουμε πως κινείται η αγορά. Ας αναπληρώσουμε την εξασθενημένη μας αγοραστική δύναμη, με λίγη πονηριά, λίγο μυαλό.
Πέραν του πληγωμένου μας εγωισμού, δεν έγινε και καμιά μεγάλη ζημιά. Φτάνει το πάθημα – επιτέλους – να γίνει μάθημα!
