Το τελευταίο διάστημα, η είδηση που επαναλαμβάνεται κατά κόρον στην ειδησεογραφία των περισσοτέρων συλλόγων είναι ότι “ο τάδε ποδοσφαιριστής αποδέχτηκε μείωση απολαβών και συνεχίζει κανονικά”. Ακόμα και στην ομάδα που έχει το λιγότερο οικονομικό πρόβλημα, τον ΑΠΟΕΛ, οι μειώσεις μισθών είναι στην ημερήσια διάταξη.
Τελικά, μήπως οι παίχτες μας ήταν υπερτιμημένοι; Μήπως κάποιοι μισθοί 10 και 20 χιλιάδων το μήνα για να αγωνίζονται 3-4 φορές τη βδομάδα για ενάμιση ώρα είναι υπερβολή; Υπεραπλούστευση θα μου πείτε, ελάτε όμως που έτσι έχουν τα πράγματα; Πώς ξαφνικά δέχονται να παίζουν με τα μισά; Γιατί δεν φεύγουν να πάνε στο εξωτερικό, εκεί που η κρίση δεν τους έχει χτυπήσει ακόμα, τόσο βάναυσα τουλάχιστον;
Η Κύπρος, είναι ένας ιδανικός ποδοσφαιρικός προορισμός. Εξαιρετικά από κάθε άποψη γήπεδα και άρτιες προπονητικές εγκαταστάσεις που ζηλεύουν αρκετοί σύλλογοι στην Ευρώπη. 8-9 μήνες το χρόνο καλοκαίρι, με τον χειμώνα να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο από πλευράς χαμηλών θερμοκρασιών. Ασφάλεια για τον ποδοσφαιριστή και την οικογένειά του, ήρεμη οικογενειακή ζωή. Χώροι που άνετα ο ποδοσφαιριστής μπορεί όταν θέλει – και επιτρέπεται – να ξεδώσει, να διασκεδάσει και να περάσει ωραία.
Έχουμε αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα για να προσεγγίσουμε ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να ανεβάσουμε και το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας. Βλέπε στο παρελθόν Κετσπάγια, Σάβιο, Κικλάντζε, Βόουτερς. Αυτοί, μπορούν να πάρουν το κάτι παραπάνω. Για τους υπόλοιπους, οι υπερβολές είναι περιττές και… όπως φάνηκε, επιζήμιες!
