Τα μηνύματα τα οποία φτάνουν από τον κόσμο στην ιστοσελίδα μας είναι αρκετά, όπως αρκετά είναι και τα σχόλια στη σελίδα στο facebook, αλλά και στην επίσημη σελίδα του Σωματείου στο ίδιο κοινωνικό δίκτυο.
Αν μπορούμε να βγάλουμε μια κοινή συνισταμένη από αυτά, θα εντοπίζαμε το αγωνιώδες ερώτημα: «Υπάρχει πλάνο;». Ο κόσμος μπορεί να κατανοήσει πολλά, να αντέξει περισσότερα, να καταπιεί τα πάντα και να σταθεί αρωγός και βοηθός σε κάθε προσπάθεια που χαρακτηρίζεται από δυο τρία βασικά συστατικά: Την ειλικρίνεια των προθέσεων, την διαφάνεια των ενεργειών και την ύπαρξη ενός κάποιου σχεδίου.
Η εντύπωση που είναι διάχυτη αυτή την στιγμή – ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας – είναι πως βαδίζουμε στο άγνωστο με σάπια βάρκα την ελπίδα. Ξεκινήσαμε με το Όραμα 2020 και καταλήξαμε στην ξηρασία τίτλων. Αρχίσαμε με πομπώδεις δηλώσεις για λάθη του παρελθόντος που δεν θα επαναληφθούν και φτάσαμε στα διετή και πλέον συμβόλαια που δεν μπορούν να σπάσουν. Μιλούσαμε για 90% παραμονή Πάμπου Χριστοδούλου νοουμένου ότι θα έπαιρνε ψήφο εμπιστοσύνης ο Σάββας Κάκος στη Συνέλευση και συνεχίζουμε με παλαίμαχους και παλιές δόξες.
Πού είναι η συνέπεια λόγων και έργων; Υπάρχει κάποιο διετές, τριετές πλάνο; Όταν λέμε πλάνο, εννοούμε ένα σχέδιο που δεν αλλάζει κάθε δυο μήνες. Έχουμε στόχους συγκεκριμένους, ρεαλιστικούς, μετρήσιμους και χρονοκαθορισμένους; Ποιοί είναι αυτοί; Πιο σημαντικό, πώς θα τους υλοποιήσουμε; Βλέποντας και κάνοντας;
Η μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στον κόσμο πλέον, δεν είναι αν πράττουμε καλά ή κακά, αλλά αν δεν τα καταφέρνουμε γιατί… δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε! Είναι τραγικό να έχει φτάσει η συζήτηση σε αυτά τα επίπεδα!
Εάν οι διοικούντες θέλουν ο κόσμος να αγκαλιάσει την προσπάθεια, να ενισχύσει με εισιτήρια διαρκείας τα ταμεία του συλλόγου, να βοηθήσει στις δράσεις που εξαγγέλθηκαν ότι… θα εξαγγελθούν για την οικονομική μας σωτηρία, τότε πρέπει να τον κερδίσουν απ’ την αρχή. Πρέπει να παρουσιαστεί ρεαλιστικό πλάνο και όραμα, χωρίς τις υπερβολές τύπου «είσοδος στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ» αλλά ούτε και το απαξιωτικό για το Σύλλογο «να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε». Σημαίνει ότι δεν έχουμε συνείδηση του μεγέθους μας…
