Αναμφίβολα, μεγάλος πρωταγωνιστής της αυριανής Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης, θα είναι ένας αριθμός. Δεν πρόκειται για άλλο από το συνολικό χρέος της ομάδας μας.
Δίχως βλάβη στο Σωματείο, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε κάποιους αριθμούς που ούτως ή άλλως ήταν γνωστοί, για τη μέχρι πέρσι κατάσταση των οικονομικών μας.
Στις 27 Ιανουρίου 2011, μόλις δηλαδή ανέλαβε η “οικουμενική διοίκηση” υπό τον Κίκη Κωνσταντίνου, το Σωματείο εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, αναφέροντας αναλυτικά τα χρέη του. Το συνολικό χρέος, ανερχόταν στο €1,969 εκατομμύρια.
Κατά την περσινή Γενική Συνέλευση, ανακοινώθηκε ζημιά €5,640 εκατομμύρια, μόνο για το έτος από 1/1/2011 μέχρι 31/12/2011, επί των “οικουμενικών” δηλαδή. Με άλλα λόγια, μέσα σε ένα μόλις χρόνο, το Σωματείο επιβαρύνθηκε με πέραν των 5,6 εκατομμυρίων ευρώ έλλειμμα, κάνοντας το μεγάλο άνοιγμα για να μπει ομίλους καταλήγοντας στην… Ραποτνίσκι. Αθροιστικά, το χρέος – εκτός κι αν αποπληρώθηκε τμήμα του παλαιού χρέους, πράγμα προφανώς απίθανο – ξεπερνούσε τα 7,6 εκατομμύρια ευρώ!
Οι δε ελεγκτές της KPMG, αναφέρουν στις παρατηρήσεις τους: “Ο Σύλλογος βασίζεται στη συνεχή χρηματοοικονομική υποστήριξη των μελών και διοικητικών συμβούλων χωρίς την οποία προκύπτουν σημαντικές αμφιβολίες γύρω από την ικανότητα του να συνεχίσει ως συνεχιζόμενη δραστηριότητα και παράλληλα την ικανότητα του να εκμεταλλεύεται τα στοιχεία ενεργητικού του και να πληρώνει τις υποχρεώσεις του κατά τη συνήθη πορεία των εργασιών του“. Με απλά Ελληνικά, η πορεία που ακολουθούμε στα οικονομικά είναι αδιέξοδη και το πάμε για λουκέτο. Αν δεν ήταν τα μέλη και οι διοικήσεις να βάζουν το χέρι στη τσέπη, θα το είχαμε κλείσει το μαγαζί.
Οφείλουμε όλοι να σοβαρευτούμε, να αντιληφθούμε τα νέα οικονομικά δεδομένα και πως μας επηρεάζουν και να σταματήσουμε την οικονομική ακατάσχετη αιμορραγία του Σωματείου, από επαναλαμβανόμενες λανθασμένες επιλογές! Προφανώς, η έκκληση απευθύνεται πρώτιστα σε όσους διοικούν τα τελευταία χρόνια και θέλουν να εξακολουθήσουν να το κάνουν στο μέλλον.
Είμαστε περίεργοι να πληροφορηθούμε τη ζημιά του έτους 2012 αύριο, για να δούμε αν έχουμε συμμορφωθεί καθόλου. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσουμε πλέον πλεονασματικούς (!) προϋπολογισμούς που να κατατίθενται εγγράφως από τα Διοικητικά Συμβούλια στη Γενική Συνέλευση, η οποία και αποτελεί το ανώτατο όργανο του Σωματείου, ώστε να τυγχάνουν έγκρισης. Ακολούθως, θα πρέπει να υπάρχουν ανεξάρτητες επιτροπές που να ελέγχουν ότι αυτοί οι προϋπολογισμοί εφαρμόζονται και τα τηρούνται πιστά. Φτάνει πια να τινάζουμε την μπάνκα στον αέρα για εφήμερες επιτυχίες – που δεν έρχονται κιόλας – θέτοντας σε σοβαρότατο κίνδυνο το μέλλον του Συλλόγου.
Εις αύριον λοιπόν τα σπουδαία…