Την παλικαρίσια εμφάνιση του πρώτου γύρου καλείται να επαναλάβει η ομάδα μας στο Κυριακάτικο παιχνίδι του ΓΣΖ με την ΑΕΚ. Τότε που, παρότι προηγήθηκε και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-1, βρήκε τις δυνάμεις και τα ψυχικά αποθέματα να φέρει τα κάτω πάνω, κι αφότου ισοφάρισε με τον Ίλιτς λίγο πριν το ημίχρονο, να πάρει το τρίποντο με τον Κάλβο στην επανάληψη.
Οι λόγοι για τρίποντο είναι πολλοί. Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να “κλειδώσουμε” την έξοδο στην Ευρώπη. Με τη νίκη, ανεξαρτήτως του τι θα κάνουν οι δυο ομάδες την επόμενη και τελευταία αγωνιστική, το καλοκαίρι θα συμμετέχουμε στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση, ενδεχομένως ούτε καν νίκη μας στο πέσιμο της αυλαίας με τον ΑΠΟΕΛ να μην είναι αρκετή για το Ευρωπαϊκό εισιτήριο!
Πέραν τούτου, είναι και το αρνητικό ρεκόρ συνεχόμενων μη νικηφόρων αποτελεσμάτων. Η ομάδα μετρά εννέα αγώνες (οκτώ στο πρωτάθλημα, ένα στο κύπελλο) δίχως νίκη, κάτι που ισοφάρισε την προ διετίας αρνητική μας επίδοση. Εάν δεν έρθει ούτε τώρα η νίκη, θα μιλούμε και σε αυτό τον τομέα για μια καταστροφική χρονιά.
Τέλος, είναι και το γόητρο. Στην πρεμιέρα των πλέυ-οφ και συνάμα ντεμπούτο του Πάμπου Χριστοδούλου, το 0-3 εντός έδρας από την ΑΕΚ ήταν βαρύ κι ασήκωτο. Η ντροπή του απαιτείται να ξεπλυθεί από τους ποδοσφαιριστές μας, οι οποίοι έγραψαν άλλη μια μαύρη σελίδα πριν δυο βδομάδες, χάνοντας με 4-0 από την Ομόνοια με κατεβασμένα τα… χέρια.
Πολλοί λοιπόν οι λόγοι για τη νίκη, αγωνιστικοί, ψυχολογικοί, γοήτρου και ιστορίας. Το θέμα είναι να βρει ο Πάμπος Χριστοδούλου τις λύσεις σε πρόσωπα και σχηματισμό, αλλά και οι ποδοσφαιριστές να βάλουν λίγο τσαμπουκά και εγωισμό, σταματώντας να εξευτελίζουν εαυτούς και αλλήλους. Όσο για τον κόσμο; Η αποχή του Συνδέσμου συνεχίζεται, ενώ ούτε από τον υπόλοιπο κόσμο πρέπει να αναμένουμε πολλά πράγματα, ειδικά μετά το τελευταίο αποτέλεσμα στη Λευκωσία και τον τρόπο που ήρθε…
