Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα από την αρχή, αν η ομάδα παρουσιαζόταν όπως έπρεπε στους αγωνιστικούς χώρους, τότε αυτή τη στιγμή θα ήμασταν το φαβορί για το πρωτάθλημα. Δυστυχώς, προπονητής, ποδοσφαιριστές και η (παρασκηνιακή) Ανόρθωση, δεν κατάφεραν να διαφυλάξουν το +6 της 20ης αγωνιστικής, και τώρα βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο.
Όμως, εκεί που είχαμε τα δικά μας αγωνιστικά χάλια, κάποιοι κύριοι μας έδωσαν τη χαριστική βολή. Γιατί ναι μεν βγάλαμε (και) εμείς τα μάτια μας μόνοι μας, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τα σφυρίγματα που δίνονταν εναντίον της ομάδας μας.
Γιατί διαφορετική θα ήταν η βαθμολογική κατάσταση τώρα, αν η Σαλαμίνα και ο Εθνικός δεν πετύχαιναν δύο τέρματα από θέση οφσαιντ. Διαφορετικά θα ήταν αν ο κ. Τράττος έδινε το πέναλτι στον Αλέξα στο παιγνίδι με την ΑΕΚ στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Και διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δινόταν το πέναλτι στον Ρέζεκ το περασμένο Σάββατο με το ΑΠΟΕΛ. Όπως διαφορετικά θα ήταν επίσης τα πράγματα αν δινόταν το πέναλτι στην ΑΕΛ μέσα στο ΓΣΠ απέναντι στο ΑΠΟΕΛ.
Όμως, με λίγο από όλα φθάσαμε στο -6, έξι αγώνες πριν τη λήξη του πρωταθλήματος. Έξι αγώνες όπου η ομάδα μας έχει πολύ δύσκολο έργο για να ανατρέψει τα δεδομένα. Και εδώ είναι που φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να ολοκληρώσουν το έργο τους, εκτός αγωνιστικών χώρων.
Γιατί όταν η Ομόνοια βγαίνει και φωνάζει εδώ και μέρες για συγκεκριμένους διαιτητές, και καπάκι ορίζονται ΚΑΙ οι δύο για το παιγνίδι με το ΑΠΟΕΛ, τότε κάτι δεν πάει καλά. Την ίδια ώρα, τέταρτος στο δικό μας παιγνίδι ορίζεται ακόμη ένα παιδάκι που βλέπει Ανόρθωση και βγάζει αφρούς, ο κύριος Μάριος Νικολάου.
Εμείς το μόνο που ζητάμε, είναι να αφήσουν τις ομάδες να κάνουν ότι είναι να κάνουν στους αγωνιστικούς χώρους. Και από ότι φαίνεται, με έξι αγώνες να μένουν, οι ορισμοί των διαιτητών αύριο δείχνουν και πάλι την αδυναμία μας στο παρασκηνιακό παιγνίδι. Ας ελπίσουμε ότι έχουμε τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές, που θα ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση, ότι και αν βρουν μπροστά τους…
