Η ανακοίνωση που δημοσίευσε σήμερα η ομάδα μας για τη διαιτησία, έπρεπε να βγει εδώ και πολλή καιρό. Όχι μόνο τώρα μας κράζουν γιατί μείναμε στο τέλος του πρωταθλήματος να εκφράσουμε τα παράπονά μας, αλλά δεν μπορούμε να βρούμε και το δίκαιο μας.
Ναι, σαν Ανόρθωση αδικηθήκαμε πάρα πολύ στο φετινό πρωτάθλημα. Και ναι υπήρξε παρασκηνιακή κινητοποίηση από το ΑΠΟΕΛ και σε αυτό το γεγονός οφείλεται ξεκάθαρα πως κινδυνεύουμε να χάσουμε το φετινό πρωτάθλημα.
Όσο καιρό ήμασταν στο +6, οι αντίπαλοι μας έβγαιναν και διατυμπάνιζαν για το άδικο μας πρωτάθλημα, ασκώντας πίεση στους διαιτητές. Στο τέλος τι έγινε; Το -6 έγινε +6, την ίδια ώρα που εμείς είχαμε μια ασταμάτητη κατρακύλα.
Είναι ανεξήγητο πως μια ομάδα με την πορεία του πρώτου γύρου να κάνει τόσες κακές εμφανίσεις στο δεύτερο. Ακόμη και «κοιλιά» να είχαμε, αυτή θα διαρκούσε δύο-τρία, άντε τέσσερα παιχνίδια και όχι τόσες πολλές αγωνιστικές.
Το να είσαι καλός δεν σημαίνει ότι θα εισπράττεις πίσω την καλοσύνη. Σε ένα πρωτάθλημα όπου κάθε λίγο μας έρχονται φάκελοι από την UEFA για υποψίες στημένων αγώνων, θα έπρεπε, τουλάχιστον να αφυπνίσει τη διοίκηση.
Η στήριξη στην κυπριακή διαιτησία ήταν το μεγαλύτερο μας σφάλμα και τώρα που φωνάζουμε απλά το κάνουμε για τις εντυπώσεις, τις οποίες χάσαμε εδώ και καιρό. Τώρα δικαιολογημένα μας κράζουν και λένε «πού ήσασταν τόσο καιρό»;
Πληρώσαμε την καλοσύνη μας.
Πληρώσαμε που δεν είχαμε τα κότσια να αντιδράσουμε.
Πληρώσαμε που αφήσαμε 1200 ΑΠΟΕΛίστες στο κρισιμότερο μας παιχνίδι στη σεζόν να κατακλύσουν την βόρεια κερκίδα.
Πληρώσαμε τον ύπνο μας και τώρα, φωνάζουμε, αλλά δεν μας ακούει κανείς.
Έμειναν πέντε παιχνίδια μέχρι το τέλος. Η Ανόρθωση επιβάλλεται να κερδίσει και τα πέντε. Να δώσει απαντήσεις στο γήπεδο. Γιατί έδειξε σε 20 και πλέον αγωνιστικές πως διέθετε την καλύτερη ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα. Δυστυχώς όμως, η ψυχολογική ζημιά ήταν τεράστια. Δεν κάναμε τίποτα για να την ανατρέψουμε. Η απόλυση του Ρόνι Λέβι ήρθε καθυστερημένα, όπως επίσης και αυτή η ανακοίνωση. Το πουλλίν, επέτασεν…
