Λίγο το ένα, λίγο το άλλο, η Ανόρθωση έφθασε από το + 6 που ήταν μπροστά, στη σημερινή κατάσταση. Πολλά ειπώθηκαν για τους λόγους που μας έφεραν εδώ, και πολλά θα ειπωθούν στη συνέχεια.
Με την αποδέσμευση Λέβι, όλων οι ελπίδες πήγαν στον Πάμπο Χριστοδούλου ότι θα μπορέσει να ανατρέψει την κατάσταση και να οδηγήσει την ομάδα στον τίτλο. Δυστυχώς, ήταν τόσα πολλά τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας, που χρειάζεται μία καλοκαιρινή προετοιμασία να διορθωθούν, όχι απλά μερικές προπονήσεις στο τέλος της χρονιάς.
Στο γήπεδο βλέπουμε καθαρά μία διαφορετική φιλοσοφία από τον Κύπριο τεχνικό, ο οποίος σουλούπωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό την αμυντική συμπεριφορά της ομάδας. Όμως, πόσα να προλάβει να κάνει, ιδιαίτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει και τις πολλές απουσίες βασικών ποδοσφαιριστών του.
Από την προετοιμασία του καλοκαιριού είχαμε δει το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε στις στατικές φάσεις, με τον Λέβι να μην διορθώνει το παραμικρό μέχρι την ημέρα της αποδέσμευσής του.
Μπορεί να βελτιώθηκε η αμυντική μας γραμμή, και μάλιστα αισθητά και ιδιαίτερα στις στημένες φάσεις, αλλά το πρόβλημα μπροστά από το τέρμα παραμένει. Είναι ένα πρόβλημα που πάει αρκετές αγωνιστικές πίσω, με την ομάδα να μην μπορεί να τελειώσει εύκολες φάσεις, κάτι το οποίο έχει στοιχήσει αρκετούς βαθμούς.
Με τρεις αγωνιστικές να απομένουν, και το ΑΠΟΕΛ σήμερα με νίκη να τελειώνει το θέμα πρωτάθλημα, η προσοχή μας θα επικεντρωθεί πλέον στη διατήρηση της δεύτερης θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη. Η ομάδα έχει ένα μικρό βαθμολογικό πλεονέκτημα, και πρέπει να συνεχίσει η βελτίωση έτσι ώστε να μην κινδυνέψει η έξοδος στην Ευρώπη, κάτι το καταστροφικό για το σωματείο μας αυτή τη στιγμή.
