Δεκαπέντε χρόνια πίσω θα πάει η μηχανή του χρόνου σήμερα και πιο συγκεκριμένα στις 07/03/1998, όπου η ομάδα μας αντιμετώπιζε την Α.Ε.Λ στο Τσίρειο στα πλαίσια της 18ης αγωνιστικής. Με συγκάτοικο την Ομόνοια στην κορυφή, η ομάδα μας ήθελε οπωσδήποτε την νίκη για να μην αφήσει την ομάδα της Λευκωσίας να ξεφύγει.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με άκρως θετικούς οιωνούς καθώς ο Μιχαήλοβιτς στο 20’ έβαλε μπροστά την ομάδα μας, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, καθώς ο Μάριος Νεοφύτου λίγα λεπτά αργότερα έφερε το παιχνίδι στα ίσα και στο 70’ με πέναλτι έβαλε την ομάδα της Λεμεσού σε θέση οδηγού. Εκεί λοιπόν μίλησε η ψυχή και τα καρύδια των ποδοσφαιριστών της αρμάδας του Ντούσαν Μιτόσεβιτς. Με μπροστάρη τον Πάμπη Ανδρέου, που ήρθε από τον πάγκο, έφερε τα πάνω κάτω. Στο 81’ με διπλό έμμεσο χτύπημα ισοφάρισε για την ομάδα μας, για να δώσει την νίκη και το υπερ-πολύτιμο τρίποντο με εύστοχο κτύπημα πέναλτι στο 87’.
Στο ματς εκείνο, η ομάδα μας έδειξε την ψυχή και το μέταλλο που απαιτείται να έχει ομάδα που έχει βλέψεις πρωταθλήτριας. Δεν πτοήθηκε από την ανατροπή των δεδομένων από τον αντίπαλο και βρήκε το ψυχικό σθένος να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ.
