Δεν λέμε να σταματήσουμε να δεχόμαστε τέρματα από τις στημένες φάσεις. Από το καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό και έπειτα η ομάδα μας δέχεται πανεύκολα τέρματα από στατικές φάσεις. Αυτό φάνηκε να είχε διορθωθεί για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά επανήλθε στην επιφάνεια από το παιχνίδι με τη Νέα Σαλαμίνα στο Αμμόχωστος και επικράτησε σχεδόν σε όλα τα μετέπειτα παιχνίδια.
Συγκεκριμένα η ομάδα μας έχασε δυο βαθμούς με τη Νέα Σαλαμίνα από στατική φάση έστω και αν αποδείχθηκε εν τέλει σε θέση όφσαιντ. Το ίδιο συνέβηκε και στο παιχνίδι με τον Εθνικό Άχνας στο Δασάκι. Το πρώτο τέρμα του Εθνικού στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου προήλθε και αυτό από εκτέλεση φάουλ λίγα μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή. Άλλοι δύο βαθμοί έκαναν φτερά σε εκείνο το παιχνίδι. Το έργο είχε και συνέχεια στο τελευταίο παιχνίδι που έδωσε η ομάδα μας απέναντι στην ΑΕΛ. Η ομάδα της Λεμεσού κατάφερε να φτάσει στην ισοφάριση από εκτέλεση φάουλ.
Η μεταγραφή του Γκάλαμαζ στην ομάδα εν συναρτήσει με την παρουσία του Ίλιτς στο κέντρο της άμυνας, έδωσαν ύψος στην ομάδα κάτι που έπρεπε να περιορίσει στο ελάχιστο τον κίνδυνο να δεχόμαστε τέρματα από στημένες μπάλες. Κάτι το οποίο βέβαια δεν έγινε κατορθωτό. Ίσως ο λόγος να είναι η έλλειψη συγκέντρωσης από τους ποδοσφαιριστές. Πάντως, είναι ένα στοιχείο το οποίο προβληματίζει και θα πρέπει να δουλέψει ο Ρόνι Λέβι στις προπονήσεις με τους ποδοσφαιριστές μιας και μπήκαμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος και τα παιχνίδια πλέον θα κρίνονται στο τέρμα.
