25 χρόνια ζωής συμπλήρωσε χθες το αγαπημένο παιδί της κερκίδας, ο Ρικάρντο, και του ευχόμαστε ολόψυχα χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, γεμάτα αλλεπάλληλες επιτυχίες με την ομάδα μας σε Κύπρο και Ευρώπη.
O Κολομβιανός διανύει φέτος την τρίτη του χρονιά με τον Φοίνικα στο στήθος και ευχή όλων είναι φέτος να σηκώσει το τρόπαιο του πρωταθλητή στον ουρανό του Αντώνης Παπαδόπουλος. Αποτελεί τον λόγο που θα θυμόμαστε τον Όγιος, ως μια θετική ανάμνηση, παρ’ όλα τα αγωνιστικά προβλήματα που δημιούργησε στην ομάδα ο Αργεντινός προπονητής.. Ο Λαβόρδε ήταν η όαση μέσα στην μπυραρία που έστησε ο Όγιος, ενώ από το πρώτο παιχνίδι μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας. Μπαίνοντας στο Luzhniki Stadium της CSKA, έδωσε για πρώτη φορά επιθετική πνοή στην ομάδα μας, γεφυρώνοντας όπως μοναδικά ξέρει το κέντρο με την επίθεση. Τότε τους προειδοποίησε.
Μέχρι σήμερα μπορεί να σκοτώσει μόνος του ένα παιχνίδι, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να καλύψει με την μπάλα τεράστιες αποστάσεις, κάνοντάς μας να διερωτηθούμε αν οι αμυντικοί όντως είναι στο γήπεδο ή αν είναι οπτική απάτη. ‘Όπως και οι αμυντικοί, ούτε εμείς καταλαβαίνουμε από πού καταφέρνει να περνάει την μπάλα, ενώ ίσως θα πρέπει να ρωτήσουμε τον Χιώτη εάν αντιλήφθηκε με ποιο τρόπο του έκλεισε το σπίτι ο μάγος στο 2-0 μέσα στον ναό, στο πρώτο παιχνίδι του Στοίλοφ.
Το δώρο μας δεν περιμέναμε σήμερα για να του το δώσουμε. Εισπράττει την αγάπη μας, κάθε φορά που περνά στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό που θα θέλαμε για κέρασμα από τον Κολομβιανό είναι να ανεβάσει την απόδοση του στα περσινά επίπεδα, κάτι που θα μας δώσει τεράστια ώθηση για το υπόλοιπο του πρωταθλήματος. Ένα μικρό παράπονο που έχουμε είναι ότι τελευταία ο Ρικάρντο δεν είναι τόσο ορεξάτος και ουσιαστικός όσο μπορεί να είναι και η παράκληση μας είναι να συγκεντρωθεί και να δουλέψει περισσότερο, ούτως ώστε να μας δείξει τον πραγματικό του εαυτό.
The Commander
