Η πορεία του Φοίνικα τη φετινή σεζόν μόνο ξέφρενη μπορεί να χαρακτηριστεί και οι Μαχητές απορούν πλέον, ποιος μπορεί να ανακόψει την τρελή μας πορεία αφού πάμπολλες φορές οι ψυχωμένοι μας ποδοσφαιριστές διέλυσαν εκτός απ’ την αντίπαλη 11αδα, την εχθρική τριάδα των κυρίων με τα μαύρα. Είναι πασιφανές πως η Ανόρθωση διαθέτει σήμερα δύο εντεκάδες που απαρτίζονται από διεθνούς κλάσης ποδοσφαιριστές.
Ας εστιάσουμε όμως στο ψεσινό παιχνίδι με τον γαλαζοκίτρινο τακτακαλά, ή το μαυροπράσινο αποελλί, όπως το πάρει ο καθένας… Κατά την δική μου άποψη, χθες η ομάδα μας έδωσε διαπιστευτήρια τίτλου, όσο κι αν μας αναστάτωσε για ένα 20λεπτο. Με καρδιά πρωταθλήτριας και τσαγανό διαχρονικής πρωταγωνίστριας στα δρώμενα του τόπου δεν αργήσαμε να φέρουμε το ματς στα μέτρα μας, αφού χρειαστήκαμε λιγότερο από 8 λεπτά για να αντιδράσουμε μετά το 2-3. Τέτοιες ανατροπές δεν συμβαίνουν κάθε μέρα, αλλά επιτυγχάνονται από ομάδες δυνατές, αποφασισμένες και ασταμάτητες. Μετά τον ψεσινό αγώνα, είμαστε πια πεπεισμένοι πως η ομάδα φέτος έχει αυτό το κάτι παραπάνω που της έλειπε τα τελευταία χρόνια, έχει την νοοτροπία του νικητή. Εξάλλου, τα κέρδη της ψεσινής νίκης δεν ήταν μόνο οι 3 βαθμοί.
Πάει καιρός, ή μάλλον μήνες να δούμε ποδοσφαιριστή μας να φτάνει στο χατ-τρικ. Η ευκαιρία όμως δόθηκε στον Ισραηλίτη εκτελεστή, ο οποίος δεν σταμάτησε να πατάει την σκανδάλη. Μάτωσε εις τριπλούν τα δίχτυα του πολύ καλού Κάψα, με τεχνική που δεν συνηθίζεται στο πρωτάθλημα μας. Τόσο η δυσκολία αλλά πολύ περισσότερο η σημασία των γκολ του Barak Itzhaki, μας έδωσαν να καταλάβουμε πως είναι ένα διαμάντι που κοσμεί τα κυπριακά γήπεδα. ‘Ετσι, ακόμα και οι πιο δύσπιστοι εκτίμησαν την επιλογή του στρατηγού μας, Ronny Levi, να τον φέρει στην Κύπρο, με την ομάδα μας να πληρώνει ελάχιστα σε σχέση με τον μισθό που είχε στην Μακάμπι ο ποδοσφαιριστής πριν ένα χρόνο. Μετά τους Alexa, Calvo, Ilic, Spadaccio, Valverde, Ohagion, Jorge, Mάστρου και τον Itzhaki, ο Αβράαμ έδειξε άμεσα το πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει την ομάδα μας, ενώ περιμένουμε περισσότερο για να κρίνουμε Duarte και Galamaz. Πάντως, το γεγονός πως βγαίνουμε ενισχυμένοι από κάθε μεταγραφική περίοδο, αποδίδει τα εύσημα στον προπονητή αλλά και στην διοίκηση του κύριου Κάκου.
Συμπερασματικά, με το διαστημικό ποδόσφαιρο που παίζουμε κατά μεγάλα διαστήματα σε κάθε αγώνα, όπου <<κρύβουμε>> την μπάλα και την βρίσκουν στο πλεκτό τους, και με την απίστευτη ώθηση που μπορεί να δώσει ο κόσμος μας, όπως καλή ώρα εχθές, η ΑΝΟ δεν πάει για πρωτάθλημα. Οδεύει κατευθείαν για τ’ αστέρια της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης! Στο Champions League, το οποίο συστήσαμε στους υπόλοιπους λίγα χρόνια νωρίτερα.
The Commander
