Ένα στοιχείο που είδαμε στη χθεσινή Ανόρθωση στο ΓΣΖ, ήταν το εξαιρετικό passing game και ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Έχουμε επισημάνει πολλές φορές ότι από το παιγνίδι με το ΑΠΟΕΛ και μετά, που ο Λέβι εφάρμοσε το 4-4-2, η ομάδα μας έχει την κατοχή και τον έλεγχο των αγώνων, με πολύ καλύτερο passing game σε σχέση με την αρχή του πρωταθλήματος που είχαμε περισσότερο παθητικό ρόλο. Αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς φέτος ήρθαν πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές και χρειαζόταν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να βγάλει στο γήπεδο αυτά που η ομάδα μπορεί.
Χθες, από το πρώτο λεπτό και παρόλες τις απουσίες που είχαμε, ιδιαίτερα στην επίθεση, είδαμε τους ποδοσφαιριστές μας να ανταλλάζουν την μπάλα πολύ γρήγορα, με αρκετούς αυτοματισμούς, και τους ακραίους μπακ να βγαίνουν συνεχώς στην επίθεση εκμεταλλευόμενοι την κίνηση στον κενό χώρο που έκαναν οι συμπαίκτες τους. Με αυτό τον τρόπο τραβούσαν τους αντιπάλους μέσα στην περιοχή και έδιναν την ευκαιρία σε Άντιτς και Σιέλη να βγαίνουν στον κενό χώρο και να έχουμε επιπλέον ποδοσφαιριστές στο επιθετικό μισό.
Με τον Σπαντάτσιο να αγωνίζεται σε ένα πιο οπισθοχωρημένο ρόλο, αλλά και τον Ίλιτς που είναι εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, να βρίσκεται πίσω του, η ανάπτυξη της ομάδας από την άμυνα μας είναι πιο ορθόδοξη, κάτι που φαίνεται καθαρά και από την κατοχή που έχουμε σε κάθε παιγνίδι. Επίσης χθες, ο Οχαγιόν έκανε ένα πάρα πολύ καλό παιγνίδι, και όντας ποδοσφαιριστής που έχει εξαιρετική πάσα, βοήθησε στην πολύ καλή ανάπτυξη της Μεγάλης Κυρίας.
Η εντύπωση που μας μένει, είναι ότι όσο περνάει ο καιρός θα βλέπουμε συνεχώς την Ανόρθωση να είναι ακόμη καλύτερη στον αγωνιστικό χώρο, καθώς τώρα είναι που οι ποδοσφαιριστές μας έχουν εξοικειωθεί σε μεγάλο βαθμό με τους συμπαίκτες τους.
