Οκτώ χρόνια πίσω θα γυρίσουμε την μηχανή του χρόνου και πιο συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2005. Η ομάδα μοντέλο δημιούργημα Τιμούρ Κετσπάγια σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της. Στις 13 εκείνου του μήνα κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, ο Τιμούρ με 3 αλήστου μνήμης γκολάρες νίκησε μόνος τον ΑΠΟΕΛ και εκτόξευσε την διαφορά στους 5 βαθμούς με πέντε αγωνιστικές να απομένουν για το τέλος.
Αντιμέτωποι λοιπόν με τον Απόλλωνα, σε ένα ματς με ύφος φιέστας στα πλαίσια της 22ης αγωνιστικής. Ο Απόλλωνας εκείνο το διάστημα πάλευε για να μην υποβιβαστεί στην δεύτερη κατηγορία. Η ομάδα μας, παρόλο το γιορτινό κλίμα στις εξέδρες, μπαίνει στο γήπεδο σοβαρή και προσγειωμένη, επιβάλει τον ρυθμό της και προηγείται στο 38’ του Απόλλωνα με 2-0 σκορ. Μέχρι εκεί όμως, καθώς ο καλύτερος παίκτης του φετινού ΑΠΟΕΛ, Λεόντιος Τράττος, διακόπτει το παιχνίδι κατόπιν θεατρινισμών από τον Σωφρόνη Αυγουστή τερματοφύλακα του Απόλλωνα. Ρήξη κροτίδας μερικά μέτρα από τον θεατρίνο, και τους ιατρούς του Απόλλωνα να μας λένε πως έβαλαν… μπετατίν πάνω στα… εγκαύματα του Αυγουστή…
Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά, η ομάδα μας χάνει στις αίθουσες των δικαστηρίων τρεις βαθμούς τους οποίους για 38’ λεπτά κέρδιζε επάξια στο γήπεδο και το πρωτάθλημα πλέον παίρνει δραματική τροπή.
Το τέλος είχε ευτυχή κατάληξη αλλά, όπως είχε πει και τότε ο Τιμούρ μετά την μαθηματική μας ανακήρυξη σε πρωταθλητές, τότε πήγαν να μας κλέψουν το πρωτάθλημα μέρα μεσημέρι. Εμείς δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ το όλο θεατράκι που στήθηκε από τους κομπάρσους της Λεμεσού για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των κομπάρσων της Λευκωσίας. Τους ενώνουν άλλωστε οι διαχρονικά καλές τους σχέσεις και το αντί-ανορθωσιάτικο μένος που τους διακατέχει.
