Παρά το κλίμα ευφορίας λόγω της παλικαρίσιας πορείας που πραγματοποιεί η ομάδα μας, καλούμαστε να χαμηλώσουμε τους τόνους και να αναλογιστούμε ότι αν θέλουμε να σηκώσουμε τρόπαιο το Μάη, θα πρέπει να παλέψουμε ακόμα περισσότερο. Το φιάσκο που ζούμε τα τελευταία χρόνια με τους γνωστούς-άγνωστους να βάλλουν ποικιλοτρόπως κατά της ομάδας μας όποτε αυτή κατάφερνε να σηκώσει κεφάλι, είναι άνευ προηγουμένου. Οι μνήμες είναι ακόμα νωπές από την παραπομπή του Ιούλιου Κονναρή στην δικαστική, την αποβολή του βοηθού προπονητή Σίμου Ταραπουλούζη για διαμαρτυρίες στο ημίχρονο με ΕΝΠ, την κίτρινη κάρτα στον Πάολο Ζόρζε ενώ βρισκόταν στον πάγκο και εσχάτως την κίτρινη κάρτα στο Ρέζεκ επειδή… δεν τήρησε το fair play. Ποιος άλλωστε ξεχνά τις αποβολές των Ρέζεκ και Λαβόρδε την περσινή περίοδο; Ή το πέναλτι-εφεύρεση στον πρώτο ημιτελικό με τον Απόλλωνα την διετία 2010-2011;
Δεν πρέπει να ξεχνούμε το γεγονός ότι η ομάδα μας πήρε πρωταθλήματα όταν είχε σκαλιά ανώτερο ρόστερ από τους συνδιεκδικητές της, το οποίο πλαισιωνόταν από τον πύρινο της κόσμο και μια δυναμική διοίκηση. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, ακόμα και στις εκλάμψεις που παρουσίαζε η Ανόρθωση, ο κόσμος δεν στεκόταν αρωγός στην αγωνιστική αφύπνιση, περιμένοντας στην γωνιά να κρίνει μετά την πρώτη αποτυχία. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά μιας και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν δώσει λαβή για σχόλια, μετά τουλάχιστον τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Από αγωνιστικής άποψης, είναι άξιο απορίας πότε η ομάδα παρατάχθηκε με πλήρες ρόστερ σε αγώνα αφενός μεν λόγω των καρτών που βγαίνουν με ευκολία από το τσεπάκι του εκάστοτε διαιτητή, αφετέρου λόγω τραυματισμών.
Το βαθμολογικό handicap των 4 βαθμών είναι μικρό αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι η ομάδα θα αναγκαστεί να βρει λύσεις εκ των έσω λόγω του “κίτρινου πυρετού”. Είναι μικρό αν συνυπολογίσουμε και το όλο κλίμα που δημιουργείται περί εύνοιας (!!!) της ομάδας μας, γεγονός που θα επηρεάσει τους “men in black”. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σαν οπαδοί είναι να σκεφτούμε αυτές τις καταστάσεις πριν ασκήσουμε κριτική όταν έρθουν τα δύσκολα. Εξάλλου, εμείς ποτέ δε μάθαμε στα εύκολα και στα χαϊδέματα, όπως έμαθαν άλλοι διαχρονικά.
