Στην εφημερίδα Goal μίλησε ο τερματοφύλακας των τίτλων, Νίκος Παναγιώτου, ο οποίος έδωσε την δική του άποψη για την φετινή Ανόρθωση.
Ο Παναγιώτου, σε ερώτημα αν υπάρχουν ομοιότητες της σημερινής ομάδας με τις ομάδες Κετσπάγια, Μιτόσεβιτς και Μουσκάλλη, όσον αφορά το πάθος των ποδοσφαιριστών, ανέφερε πως πράγματι υπάρχουν και αυτό φαίνεται από τους πανηγυρισμούς των ποδοσφαιριστών μας σε κάθε τέρμα που πετυχαίνουν.
«Το πιο χαρακτηριστικό είναι ο πανηγυρισμός του κάθε γκολ. Φαίνεται ξεκάθαρα, πόσο πολύ θέλουν τον τίτλο. Όλοι οι παίκτες πανηγυρίζουν μαζί και με πάθος. Όπως για παράδειγμα ο Κάλβο μετά το τέλος του αγώνα με την ΑΕΚ. Παρότι έπαιξε μόνο για λίγα λεπτά ως αλλαγή, σε μια δύσκολη φάση για τον ίδιο λόγω προσωπικού προβλήματος, πανηγύριζε σαν μικρό παιδί και οι συμπαίκτες του τον ανέβασαν στους ώμους τους. Επειδή όλοι έχουν τη δίψα για τον τίτλο, τους βοηθά να βγάζουν το μάξιμουμ στο γήπεδο. Το πάθος των ποδοσφαιριστών αντανακλά στον κόσμο, ο οποίος πείστηκε και είναι πολύ εκδηλωτικός».
Για την φετινή εξαιρετική πορεία της Ανόρθωσης, ο Νίκος Παναγιώτου τόνισε πως η διαφορά φέτος σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, είναι ότι φέτος υπάρχει το εύκολο τέρμα.
«Μόνο η παρουσία της στην κορυφή, αήττητη, λέει πολλά για τη φετινή Ανόρθωση. Μια μεγάλη διαφορά είναι το εύκολο γκολ. Άλλες χρονιές δεν το είχε. Διαθέτει πέντε, έξι παίκτες ικανούς ανά πάσα στιγμή να γυρίσουν ένα παιχνίδι. Υπάρχει προσωπικότητα και νοοτροπία νικητή. Επίσης, όποιος μπει στην ενδεκάδα, δένει αμέσως με το σύνολο. Όλα αυτά συνδράμουν ώστε η ομάδα να θεωρείται δικαιολογημένα ως ένα από τα φαβορί για τον τίτλο».
Σε ερώτημα αν υπάρχουν ποδοσφαιριστές στην φετινή ομάδα που μπορούν να συγκριθούν με μεγάλες μορφές στο πρόσφατο παρελθόν της Ανόρθωσης, έφερε ως μέτρο σύγκρισης το δίδυμο στα χαφ Σκοπελίτη – Αλέξα με Πανίκο Πούνα και Μελαναρκίτη.
«Ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει τη δική του προσωπικότητα. Ως γενικότερη σύγκριση, σίγουρα οι Αλέξα και Σκοπελίτης στο κέντρο, μου θυμίζουν το σπουδαίο τότε δίδυμο του Πούνα και του Μελαναρκίτη, με συνεχές τρέξιμο και αναχαιτίσεις. Τα εύκολα γκολ που σημειώνει η ομάδα, μου θυμίζουν Κετσπάγια, Γκόγκιτς, Εγκωμίτη, Κρισμάρεβιτς. Ο Οκκάς ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα σταθερή αξία. Μορφή στην άμυνα είναι ο Ζόρζε».
Σαν τερματοφύλακας που ήταν, δεν μπορούσε παρά να ρωτηθεί και για τους πορτιέρο της φετινής Ανόρθωσης.
«Με την κάθοδο του στην ομάδα, ο Βαλβέρντ έφερε την ηρεμία καθώς υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα για τη θέση του τερματοφύλακα. Επίσης έφυγε η πίεση από τον Μάστρου, ο οποίος έδειξε στο ντέρμπι κορυφής ότι είναι ικανός να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας μεγάλης ομάδας και σίγουρα είχε συνεισφορά στη νίκη επί του ΑΠΟΕΛ».
