Στην εφημερίδα της Λάρνακας, L.A Voice, μίλησε ο Ουίλιαμ Μποαβεντούρα, ο οποίος αναφέρθηκε για την ζωή του μετά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε και την σημερινή κατάσταση, για την πορεία της Ανόρθωσης και πολλά άλλα. Όσον αφορά τις φήμες μετά και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισαν και άλλοι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ όπως οι Κόντης και Σατσιάς, ανέφερε πως θέλει να πιστεύει πως η φαρμακευτική αγωγή που έπαιρνε στο ΑΠΟΕΛ ήταν «καθαρή».
Γουίλιαμ, πώς είναι η ζωή μετά το ποδόσφαιρο, ύστερα από το σοβαρό πρόβλημα υγείας που σου παρουσιάστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο;
«Η ζωή μου δεν άλλαξε και τόσο. Ακόμα και σήμερα εξακολουθώ να κάνω τα πράγματα που έκανα και πριν από το πρόβλημα υγείας. Έχω την ίδια ρουτίνα ζωής. Συνεχίζω να προπονούμαι, όχι, όμως, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, αλλά ακολουθώντας ατομικό πρόγραμμα. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι δεν μπορώ να συμμετάσχω στους αγώνες της ομάδας μου, ούτε μπορώ να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου, όπως συνήθιζα να κάνω όταν έπαιζα ποδόσφαιρο».
Σε απογοητεύει αυτό;
«Όχι, καθόλου. Αντικρίζω τα πράγματα με θετικό φακό. Πιστεύω ότι μου παρουσιάστηκε αυτό το πρόβλημα υγείας, διότι ήταν γραφτό να γίνει. Δεν υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να νιώθω απογοητευμένος ή λυπημένος. Είμαι χαρούμενος όπως είμαι σήμερα και παίρνω τη ζωή όπως έλθει».
Σε γενικές γραμμές, όμως, πώς αυτό το πρόβλημα επηρέασε τη ζωή σου;
«Πλέον, δεν είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει όνειρα για το μέλλον. Πιστεύω ότι το μέλλον δεν ανήκει σ’ εμένα, ανήκει στο Θεό. Μόνο ο Θεός ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Άρα, προσπαθώ να ζήσω τη ζωή μου… σήμερα, διότι δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί αύριο. Ζω σήμερα σαν να είναι η τελευταία μέρα της ζωής μου. Αυτή είναι η βασική διαφορά στη ζωή μου, σε σχέση με τη ζωή μου πριν το πρόβλημα υγείας. Προηγουμένως συνήθιζα να κάνω σχέδια. Τώρα δεν κάνω σχέδια, διότι δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Έτσι κι εγώ, απλώς ζω τη ζωή μου»…
Πόσο σε έχουν βοηθήσει η Ανόρθωση και οι άνθρωποί της σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάς τους τελευταίους τρεις μήνες;
«Πάντα ήταν δίπλα μου, κοντά μου. Από την πρώτη στιγμή που επέστρεψα στην Ανόρθωση, ο κόσμος μου έδειξε μεγάλη αγάπη, διότι δεν ξέχασε την προσφορά μου στο παρελθόν. Πιστεύω ότι έχω προσφέρει αρκετά όταν πρωτοέπαιξα στην Ανόρθωση. Το ευτύχημα είναι ότι ακόμα και στις δύσκολες μου στιγμές η Ανόρθωση ήταν δίπλα μου. Ο πρόεδρος, ο προπονητής, τα μέλη της διοίκησης, οι παίκτες, οι απλοί φίλαθλοι, όλοι βρέθηκαν στο πλευρό μου από την πρώτη στιγμή. Αυτό μου έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση για να ξεπεράσω το πρόβλημα που μου παρουσιάστηκε. Ήταν πολύ σημαντική η βοήθεια όλων, κυρίως από ψυχολογικής πλευράς. Με έκαναν να καταλάβω ότι ήμουν κάτι το ξεχωριστό γι’ αυτούς».
Πώς είναι το συναίσθημα να βλέπεις τους συμπαίκτες σου να αγωνίζονται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους κι εσύ να κάθεσαι στην κερκίδα ανήμπορος να βοηθήσεις;
«Να σας πω την αλήθεια, είναι σαν να μην μου έχει συμβεί τίποτε. Είμαι πολύ ψύχραιμος με την κατάσταση της υγείας μου, όπως έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες. Είμαι συνειδητοποιημένο άτομο. Όταν βλέπω τους συμπαίκτες μου στο γήπεδο σίγουρα δεν τους ζηλεύω. Αντίθετα, νιώθω περήφανος γι’ αυτούς και με κάνουν χαρούμενο με τις νίκες τους. Ούτε νιώθω σαν… το ψάρι έξω από το νερό, όπως λέτε εδώ στην Κύπρο. Αντίθετα, ακόμα νιώθω σαν ένα μεγάλο ψάρι μέσα στο νερό. Έμαθα να ξεπερνώ μια κατάσταση όταν όλα είναι εναντίον μου. Εξακολουθώ να νιώθω μέλος αυτής της ομάδας και χαίρομαι για τις επιτυχίες της».
Να περάσουμε και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Θα θέλαμε να μας πεις πώς βλέπεις τη φετινή Ανόρθωση στην κούρσα για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος.
«Το καλό είναι ότι εξακολουθούμε να είμαστε στην κορυφή. Με τις τελευταίες επιτυχίες αποκτήσαμε μεγάλη αυτοπεποίθηση και υπάρχει εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια. Ακόμα κι όταν η ομάδα δεν παίζει καλά, καταφέρνει να κερδίζει τα παιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι είσαι μεγάλη ομάδα. Σε κάποια παιχνίδια οι μεγάλες ομάδες δεν χρειάζεται να παίξουν τόσο καλά για να κερδίσουν. Τίποτε, όμως, ακόμα δεν έχει τελειώσει. Υπάρχει ακόμα ένας γύρος και φυσικά τα παιχνίδια των πλέι οφ, όπου θα κριθούν πολλά»
Τι θα απαντούσες σ’ εκείνους που υποστηρίζουν ότι η Ανόρθωση έχει φέτος… ροή, της βγαίνουν τα παιχνίδια κι έχει την τύχη με το μέρος της;
«Δεν νομίζω ότι είναι θέμα τύχης. Η τύχη είναι για τους δυνατούς και τους καλούς, γι’ αυτούς που δουλεύουν σκληρά. Και η Ανόρθωση, ως ομάδα, δουλεύει σκληρά. Μια ομάδα που είναι στην ουρά της βαθμολογίας σίγουρα δεν έχει καθόλου τύχη. Όταν, όμως, είσαι στην κορυφή, δεν μπορεί να βρίσκεσαι εκεί μόνο από τύχη. Άρα, δεν υπάρχει τύχη στην Ανόρθωση, υπάρχει σκληρή δουλειά».
Πώς βλέπεις να εξελίσσεται φέτος η κούρσα του πρωταθλήματος και η διεκδίκηση μιας θέσης στο πρώτο γκρουπ δυναμικότητας;
«Πιστεύω ότι η Ανόρθωση και ο ΑΠΟΕΛ θα παλέψουν για τον τίτλο μέχρι το τέλος. Αυτήν τη στιγμή θεωρούνται οι πιο σταθερές ομάδες. Βέβαια, υπάρχει ακόμα μακρύς δρόμος και ίσως κάποια πράγματα να αλλάξουν στην πορεία. Με εξέπληξε δυσάρεστα η μέχρι σήμερα πορεία της Ομόνοιας. Περίμενα περισσότερα απ’ αυτή την ομάδα. Πιστεύω, όμως, ότι θα παλέψει μέχρι το τέλος για μια θέση στο πρώτο γκρουπ. Επίσης, πιστεύω ότι και η ΑΕΚ έχει τις δυνατότητες για μια θέση στα ψηλά. Για μένα η ΑΕΚ είναι η ευχάριστη έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος, διότι ξεκίνησε ιδανικά και παίζει ωραίο ποδόσφαιρο».
Βλέπεις το μέλλον σου να βρίσκεται στο ποδόσφαιρο, ίσως από τη θέση του προπονητή;
«Όχι, δεν έχει τέτοια σχέδια, ούτε επιθυμώ να γίνω μάνατζερ παικτών. Αν θα φέρω κάποιους νεαρούς ταλαντούχους παίκτες από τη Βραζιλία, θα το κάνω για την Ανόρθωση, όχι για να βγάλω λεφτά. Αγαπώ την ομάδα και θέλω να τη βοηθήσω».
Τα μελλοντικά σχέδια της οικογένειάς σου ποια είναι;
«Έχει πολλά χρόνια που βρίσκομαι μακριά από την πατρίδα μου, τη Βραζιλία. Μου λείπουν πολύ οι συγγενείς και οι φίλοι μου. Πάνε δέκα χρόνια που είμαι μακριά τους και πιστεύω ότι η επιστροφή μου στη Βραζιλία, μαζί με την οικογένειά μου, πλησιάζει».
Όταν θα επιστρέψεις στη Βραζιλία, τι θα πάρεις μαζί σου σαν ανάμνηση από την καριέρα σου στην Κύπρο;
«Τις καλές αναμνήσεις που είχα όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν είναι λίγες. Τις φιλίες μου και τους ανθρώπους που με αγάπησαν και με στήριξαν, όχι μόνο από την Ανόρθωση. Έχω μόνο καλές θύμησες από το νησί σας. Η Κύπρος και οι άνθρωποί της μου συμπεριφέρθηκαν άψογα, δεν έχω ούτε μια κακή κουβέντα να πω για τη χώρα σας και τους κατοίκους της. Μου πρόσφεραν τόσα πολλά. Νιώθω ευλογημένος που έπαιξα ποδόσφαιρο σχεδόν για εφτά χρόνια στην Κύπρο. Θα μου λείψει αυτός ο τόπος πάρα πολύ».
Οι ποδοσφαιρικές σου φιλοδοξίες έχουν εκπληρωθεί στην Κύπρο;
«Σίγουρα. Κέρδισα δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και δύο σούπερ καπ με ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωση, έπαιξα στα προημιτελικά του Τσιάμπιονς Λιγκ, νομίζω ότι κατάφερα πολλά. Για να είμαι ειλικρινής, όταν ήμουν μικρό παιδί το μόνο που ήθελα ήταν να παίζω ποδόσφαιρο για να με βλέπει η μάνα μου από την τηλεόραση. Τελικά, κατάφερα να πετύχω πολύ περισσότερα απ’ ό,τι αρχικά υπολόγιζα».
Θα θέλαμε τη δική σου άποψη στις φήμες που κυκλοφόρησαν ευρέως ανάμεσα στον φίλαθλο κόσμο της Κύπρου μετά τα προβλήματα υγείας που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα σε παίκτες του ΑΠΟΕΛ, πρώτα του Χρίστου Κόντη, μετά του Μαρίνου Σατσιά και μετέπειτα το δικό σου.
«Δεν έχω κανένα παράπονο, ούτε έχω να πω κακή κουβέντα για τους ανθρώπους του ΑΠΟΕΛ. Πιστεύω πως όποια φαρμακευτική αγωγή παίρναμε πριν από την προπόνηση ή πριν από κάποιο παιχνίδι ήταν… «καθαρή». Εγώ προσωπικά ποτέ μου δεν έχω χρησιμοποιήσει απαγορευμένα φάρμακα. Δεν νομίζω να υπήρχε περίπτωση να χρησιμοποιούσαν τέτοια φάρμακα στον ΑΠΟΕΛ. Δεν πιστεύω ότι έγινε κάτι τέτοιο. Θεωρώ πως το πρόβλημα στην υγεία μου ήταν κάτι που… θα συνέβαινε ούτως ή άλλως. Αυτή είναι η δική μου άποψη. Δεν θα με ακούσετε ποτέ να επιρρίψω την ευθύνη σε άλλους ανθρώπους για το πρόβλημα που μου παρουσιάστηκε. Πιστεύω πως ότι συμβεί σ’ έναν άνθρωπο, είναι γραμμένο να συμβεί. Ήταν μια απλή… ατυχία»
