Μάθιου Βαλβέρδε: Ο μεγάλος άτυχος της αναμέτρησης, αφού η σύγκρουση με το Μιχάλη Κωνσταντίνου του προκάλεσε εξάρθρωση ωμοπλάτης. Άντεξε μέχρι το ημίχρονο, οπότε και αντικαταστάθηκε. Όσο έπαιξε ήταν θετικότατος, ως συνήθως.
Χρίστος Μάστρου: Ξεκίνησε φυσιολογικά με άγχος, ενώ είχε μια άστοχη έξοδο σε τετ-α-τετ που ευτυχώς δεν ήταν μοιραία. Στο γκολ τον άφησε εκτεθειμένο η άμυνά του που αποσυντονίστηκε από την κόκκινη και δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη. Βρήκε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν και στο τέλος απεσόβησε βέβαιο γκολ, αποκρούοντας έξυπνα εκτελεσμένο φάουλ στην κλειστή του γωνιά.
Πάολο Ζορζ: Καλύτερος σε σχέση με τις τελευταίες του εμφανίσεις, πιο σίγουρος μέσα στο γήπεδο. Δέχτηκε μια υπερβολική κάρτα πριν το ημίχρονο, κάτι που τον έκανε πιο προσεκτικό στην επανάληψη. Προωθήθηκε σε κάποιες στημένες φάσεις, πήρε κεφαλιές, δίχως να προκύψει κάτι καλό.
Μπράνκο Ίλιτς: Ο αρχοντικός αμυντικός συνέχισε απ’ εκεί που έμεινε στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Έκανε και πάλι τα κουμάντα του στην άμυνα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις προωθήθηκε μπροστά.
Μάρκο Άντιτς: Κατάφερε να κάνει ένα καλό παιχνίδι, έδωσε και κέρδισε αρκετές μάχες αμυντικά, ενώ σε μια δυο περιπτώσεις ήταν ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής στην άμυνα. Μπορεί να μην ξέρει πολλή μπάλα, ωστόσο προσπαθεί, προωθείται, τραβά παίχτες στη δεξιά πλευρά όπως επιτίθεται η ομάδα μας.
Βαλεντίνος Σιέλης: Ενώ είχε μια σχετικά καλή παρουσία, κατάφερε σε διάστημα δέκα λεπτών να δεχτεί δυο κίτρινες κάρτες. Παρά το ότι η δεύτερη κίτρινη ήταν άδικη – ο τηλεοπτικός φακός δείχνει ότι παίρνει καθαρά μπάλα, κάτι που είδαν όλοι πλην των διαιτητών στο γήπεδο – εντούτοις όφειλε να είναι πιο προσεκτικός στο μαρκάρισμα και να μην βγει με αχρείαστη δύναμη, στο κέντρο του γηπέδου, με την άμυνα να είναι πίσω.
Γιούρκεν Κόλιν: Μπήκε αναγκαστικά μετά την κόκκινη του Σιέλη. Κλήθηκε εκ νέου να βοηθήσει σε μια θέση η οποία δεν είναι η φυσική του και του φαίνεται. Προσπάθησε να προσφέρει και επιθετικά, πλην όμως δεν το κατόρθωσε.
Γιάννης Σκοπελίτης: Ενδεχομένως ο Ελλαδίτης αμυντικός μέσος να χρειάζεται κάποιες ανάσες από τα συνεχή παιχνίδια, πλην όμως κάτι τέτοιο θεωρείται πολυτέλεια. Έχει αρκετά προβλήματα στη μεταβίβαση της μπάλας, ενώ δεν απέφυγε και κάποια λάθη για ακόμα ένα παιχνίδι. Πανταχού παρών βέβαια στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Καλό θα ήταν να μην αφήνει τους αντιπάλους να τον εκνευρίζουν και να παίζει με περισσότερο μυαλό.
Νταν Αλέξα: Από τα καλύτερα φετινά παιχνίδια του Ρουμάνου, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο όπου και έκοβε και οργάνωνε στο κέντρο μετά την έξοδο του Σπαντάτσιο. Κατάφερε να πάρει μια εντελώς αχρείαστη κίτρινη κάρτα στο κέντρο του γηπέδου, μόλις στο πρώτο του φάουλ στο παιχνίδι. Αυστηρός μέχρι υπερβολής ο Τσαγγάρης, αλλά ο Αλέξα του έδωσε το δικαίωμα να τον τιμωρήσει και χάλασε την όμορφη παρουσία του.
Τζουλιάνο Σπαντάτσιο: Σε ρόλο κρυφού κυνηγού περισσότερο παρά 10αριού και σήμερα ο Βραζιλιάνος. Έτρεξε αρκετά, πίεσε την αντίπαλη άμυνα, δεν κατάφερε όμως να πάρει αρκετές μπάλες, με τις οποίες είναι σαφώς πιο χρήσιμος στο παιχνίδι. Αντικαταστάθηκε αμέσως με την κόκκινη στον Σιέλη.
Ρικάρντο Λαμπόρδε: Οι οδηγίες του προπονητή μας ήταν να περάσει απαρατήρητος από το μπλοκάκι του διαιτητή. Δυστυχώς, πέρασε γενικότερα… απαρατήρητος, αφού σε κανένα σημείο του αγώνα δεν κατάφερε να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνος για την αντίπαλη άμυνα, αν και κέρδισε ένα ακόμα τηλεοπτικό πέναλτι. Κινήθηκε για δεύτερο συνεχές παιχνίδι στη μετριότητα, μόνο που σήμερα δεν έδωσε κάποια καθοριστική πάσα όπως σε προηγούμενα ματς, όπου ένα λεπτό ποδοσφαιρικής ευφυίας εκ μέρους του, ήταν αρκετό να αλλάξει το παιχνίδι.
Γιαν Ρέζεκ: Εξαιρετική εκτέλεση φάουλ για άλλη μια φορά, η μπάλα έσκασε σε ένα σημείο που ξεγέλασε τον Ντεγκρά και κατέληξε στα δίκτυα. Και πάλιν, ο Τσέχος έτρεξε σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, παίζοντας μάλιστα σε μια θέση – πλάγια – που δεν τον βολεύει τόσο, όσο η θέση του φορ. Πέραν από το γκολ του, σέρβιρε δυο βέβαια τέρματα στον Ιντζάκι που σπατάλησε τις ευκαιρίες, το πρώτο με μακρινή σέντρα ακριβείας από δεξιά και το δεύτερο με κοντινή κεφαλιά-πάσα. Κέρδισε ένα πέναλτι… τηλεοπτικά!
Μπάρακ Ιντζάκι: Ωραίος μα… μοιραίος. Είχε μια εξαιρετική παρουσία, έτρεξε πολύ σαν φορ, περισσότερο από όσο θα έτρεχε ο Οκκάς στην αντίστοιχη θέση, πίεσε, κέρδισε μονομαχίες. Έχασε όμως δυο γκολ που πραγματικά δεν χάνονται και άφησε τους φιλάθλους να διερωτώνται ποια είναι τελικά η θέση του. Δεν μπορεί ένα 9άρι να χάνει τέτοιες ευκαιρίες, αν και στο ποδόσφαιρο… όλα χάνονται! Υπάρχει ίσως και ένα θέμα φυσικής κατάστασης, που να μην του επιτρέπει να έχει το καθαρό μυαλό που θα ήθελε στα τέλη της αναμέτρησης.
Γιάννης Οκκάς: Ο αρχηγός μπήκε αργά στο παιχνίδι και δεν είναι δυνατόν να κριθεί, αφού ίσα που άγγιξε την μπάλα.
