Η φετινή σεζόν έμελε να μεταμορφώσει απότομα τον Παφίτη αμυντικό από ένα ποδοσφαιριστή μεταξύ πάγκου και κερκίδας, σε μια επιλογή πρώτης ενδεκάδας. Το ποδόσφαιρο μας έχει αποδείξει πολλές φορές ότι είναι άθλημα συγκυρίων και έτσι η 22η μέρα του Σεπτεμβρίου που μας πέρασε, σηματοδοτούσε το τέλος της καριέρας για έναν και την ευκαιρία για το μεγάλο βήμα για άλλον. Η αιφνίδια αποχώρηση του Μποαβεντούρα έδωσε φανέλα βασικού αριστερού οπισθοφύλακα στον Βαλεντίνο στον εντός έδρας αγώνα με την Αλκή, ο οποίος βεβαίως την περσινή χρονιά αγωνίστηκε ως επί το πλείστον ως αμυντικός μέσος. Η θέση σαφώς και δεν ήταν άγνωστη για τον νεαρό ποδοσφαιριστή της ομάδας μας, εντούτοις δεν ήταν γραφτό να συμπληρώσει το πρώτο του 90λεπτο στον εν λόγω αγώνα μιας και αποχώρησε τραυματίας στο 75.
Μια εβδομάδα αργότερα δηλώνει ετοιμοπόλεμος και πραγματοποιεί μιαν αρχοντική παρουσία απέναντι στον Απόλλωνα αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον. Η συνέχεια δεν ήταν ακριβώς η αναμενόμενη μιας και η απόδοση του παρουσίασε διακυμάνσεις με αποκορύφωμα τον αγώνα με την Αγία Νάπα εκτός έδρας όπου λίγο ένας τραυματισμός, λίγο η αστάθεια στην απόδοσή του, δεν του έδωσε μέχρι σήμερα εκ νέου φανέλα βασικού.
Αναμφίβολα ο φετινός μαραθώνιος έχει ακόμα πολύ “ψωμί” και η αγωνιστική ετοιμότητα του 22χρόνου αμυντικού θα πρέπει να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, ιδιαίτερα λόγω της “κιτρινιστικής” πολιτικής που ακολουθεί η διαιτησία κατά της ομάδας μας.
