Τρένον. Μόνον τούτη η λέξη μπορεί να περιγράψει την πορεία της Ανορθωσάκκας μας φέτος. Η ομάδα δείχνει να εσυνήλθεν που το ευρωπαϊκόν πατατράκκι τζαι φαίνεται ότι κάμνει τα πάντα για να εξιλεωθεί.
Ακόμα μια νίκη λοιπόν, στο ματς με την κούλαν (η οποία με εξέπληξεν αναπάντεχα), με την ομάδα να μεν πιάνει -πάλε- ψηλά επίπεδα απόδοσης. Έναιν αντροπή να το παραδεχτούμεν. Η νίκη μας επροήλθεν κυρίως που αμυντικές αδυναμίες του αντιπάλου, ο οποίος να θυμίσω ότι ως πριν δκυο εφτομάες εν είσιε φάει γκολ. Ε άμαν του εβάλαμεν τρία, εν εχάναμε με τίποτε.
Η ομάδα μας εξεκίνησεν φορτσάτα τζ’ επροηγήθηκε με το γκολ του «λλίου» (για μερικούς «ειδήμονες» ποτζεί στον αντ1) Ρέζεκ. Ο οποίος χαχά να καρφώσει δεύτερο που φάουλ που τα 30 μέτρα, που έκοψε με δυσκολίαν ο Χαϊμόφ, ο οποίος για καλήν του τύχην είδεν τη μάππα να πηαίννει στην μπάρρα μετά την επαναφορά του Αλέξα. Αν έμπαινε τζαι τούτο, πιθανότατα η σεμνή τελετή να έπαιρνε πρόωρο τέλος.
Εσβήσαμεν
Μετά όμως, καθίζηση. Άμυνα για τα παναΰρκα, η γραμμή του offside εν υπήρχεν πουθενά, με συνέπειαν οι παίκτες της κούλας να φκαίνουν με αξιώσεις πίσω που τα μπακ μας. Παντές τζαι η επιστροφή του Ζόρζε αποσυντόνισε μας. Επίσης, Κόλιν τζαι Άντιτς στα άκρα της άμυνας ήταν ΤΡΑΓΙΚΟΙ. Επιπρόσθετα είχαμεν πρόβλημα στο να κρατήσουμε μάππα τζαι να αναπτυχθούμε σωστά για να φκάλουμεν μιαν επίθεσην του χαϊρκού. Είπαμεν, εν καλόν το πάθος των Σκόπε τζαι Αλέξα, αλλά θέλεις τζαι κάποιον να παίζει νάκκον με τον νουν!
Αναπόφευκτα, εβρεθήκαμεν πίσω στο σκορ μετά τα δκυο γκολ της κούλας, το πρώτο που σέντρα του Τζέισον Δημητρίου που δεξιά (ο οποίος περιττό να πούμεν ότι εν καλύτερος που όποιο δεξί μπακ έπαιξεν κοντά μας μετά τον Πουρσαϊτίδη τζαι, παρεπιπτόντως, το ίδιον ισχύει τζαι για το αριστερόν μπακ της κούλας συγκριτικά με τον καλό Λέιβα της πρώτης σεζόν) τζαι το δεύτερο που σιουτ που εκόντραρεν τζ’ εκρέμμασεν τον Βαλβέρντ ή Βαλβερδέ (σίουρα όι Βαλβέρδε, είπαμεν τα).
Η ομάδα έδειξεν όμως χαρακτήρα τζαι καρύδια. Ισοφάρισεν με γκολ που κόρνερ πάλε τζ’ επήεν στα αποδυτήρια με το 2-2. Η ισοφάριση εγύρισεν την ψυχολογίαν σαφώς υπέρ μας τζαι η ομάδα εμπήκε το δεύτερο ημίχρονο με βασικό όπλο το πάθος για τη νίκη. Εμυριστήκαν οι λεβέντες μας ότι ετρέμαν τζαι τα πόδκια των αμυντικών τζαι του πορτάρη της κούλας, εφκαίναν για πίεση ψηλά τζ’ έτσι ήρτεν το τρίτο γκολ. Εδιορθώθηκεν νάκκον τζ’ η αμυντική μας λειτουργία τζαι μετά το 2-3 εν εκινδυνέψαμεν ιδιαίτερα, έτσι ήρτεν τζαι η νίκη.
«Η τρέλα μας οργιάζει»
Νίκη δύσκολη μεν, υπερπολύτιμη δε, στην ασταμάτητη πορεία του τρένου για το πρωτάθλημα. Πέραν του βαθμολογικού κέρδους, ανεβάζουμε τζαι ψυχολογία εν όψει της επίσκεψης των κάττων στο «ΠΑΠ» για την καθιερωμένην είσπραξην (πέρσι ήταν απλά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα). Τζαι μετά οι συγ-κοπ-ελίστες… Δκυο νίκες τζαι αγκαλιάζουμεν την κούπα που πριν τα χριστούγεννα. Το γεγονός ότι δέρνουμεν χωρίς να παίζουμεν ιδιαίτερα καλά, μπορεί να έσιει δκυο ερμηνείες. Η αρνητική λέει ότι, «ώσπου εν να πάει; κάπου εν να τη φάμεν» τζαι η θετική λέει «άμαν πιάμεν απόδοσην, πόσα εν να βάλλουμεν;».
Θεωρώ ότι ο χρόνος δουλεύκει υπέρ μας, ούτως ώστε να επαληθευτεί η θετική εκδοχή. Ας έχει υπόψη της η διοίκηση πάντως, ότι η δουλειά μας εν να γίνει πολλά πιο εύκολα με δκυο ακραία μπακ που να μεν φοούνται να ρέξουν τη γραμμήν του κέντρου τζαι έναν χαφ που να μπορεί να κρατά μπάλα τζαι να ηρεμά το παιχνίδι μας. Με 2/3 θα είμαι ευχαριστημένος.
Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μεν τονίσουμεν ότι οι 5.000 άρρωστοι που εβρεθήκαν στο ΓΣΖ [εδκιάβασα που τον γνωστόν μάντην, αεκτζήν τζαι αντιανορθωσιάτην συντάκτην του «Πολίτη» ότι ήμασταν εμείς 4.000 τζαι οι «φρουροί» της Σκάλας -μη χέσω- 4.500(!) τζαι πως το δεύτερο γκολ της κούλας ήταν φοβερόν (τζείνο που εκόντραρεν) ενώ στο δεύτερο το δικό μας ο Οκκάς εν εσταμάτησεν ενώ είσιεν δκυο παίχτες χαμέ (άσχετο αν εσηκωθήκαν σαν έφκαλλεν τη σέντραν)] εδώκαν πάλε την απαραίτητην ώθηση στον Φοίνικα για να συνεχίσει τες υψηλές πτήσεις του. Θέλω «ΠΑΠ» τίγκα με τους κάττους τζαι φωνή ώσπου να τους στρέψουμε πίσω στη Λεμεσό με δκυο-τρία πάστη ράσιη.
«Στα πέταλα τραγουδάμε, απ’ έξω τα σπάμε, δεν πάμε καλά»…
ΥΓ.1: Εν να συμφωνήσω με τον κροκ. Αν οι μάντηες αποβάλουν τα κκόμπλεξ που έχουν (εν τζαι πολλά άηστον μπελάν), μπορεί να στήσουν πολλά καλή τζαι σταθερήν ομάδαν. Βέβαια τούντο αν εν πολλά μεγάλον για ανθρώπους που νομίζουν ότι όποτε δέρουν την ΑΝΟ, γινίσκεται η δευτέρα παρουσία…
ΥΓ.2: Χατζηλιασή, 11 τζαι πόψε.
