Shalom, φίλοι μου συμμαχητές.
Κερδίσαμε το ισραηλινό ντέρμπι με τον Ρόνι Λέβι να είναι ο μεγάλος νικητής.
Αυτό ήταν το πρώτο από τα τρία ντέρμπι του δύσκολου προγράμματός μας. Αν βγάλουμε και τα άλλα δύο ματς με όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες (φυσικά το ιδανικό θα είναι το 3×3) τότε μιλάμε θα αποδείξουμε ποιο θα είναι το μεγάλο φαβορί για το φετινό πρωτάθλημα.
Παίξαμε με πάθος, με τσαμπουκά και πήραμε ένα σημαντικό τρίποντο, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση θα μας διατηρήσει στο +3.
Το πρεσάρισμα από ψηλά και το συνεχές τρέξιμο ήταν αυτό που μας βοήθησε να φτάσουμε στη νίκη. Ο Ρέζεκ μας κυνηγούσε σαν τρελός την μπάλα (ακόμη την τρέχει από πίσω, άσχετα αν έχει τώρα δυο μέρες που ο Ιούλιος του λέει πως τέλειωσε το ματς) και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πετύχουμε δύο γκολ, το πρώτο και το τρίτο.
Στα θετικά, το δεύτερο συνεχόμενο θετικό παιχνίδι του Τόνι Κάλβο. Στο πρώτο του μετά την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση είχε κερδίσει πέναλτι στην πεντάρα με τον Εθνικό και προχθές πέτυχε το γκολ-τρίποντο. Αυτά τα δύο ματς θα δώσουν φτερά στον Ισπανό και αναμένουμε ανάλογη συνέχεια. Η αγωνιστική του άνοδος, έρχεται στην καλύτερη μας φάση, αφού τώρα που έχουμε το δύσκολο πρόγραμμα τον χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ.
Επίσης, είναι το δεύτερο συνεχόμενο ματς που ανατρέπουμε σκορ. Πάλι με τον Εθνικό βρεθήκαμε να χάνουμε με 0-1 και να το γυρίζουμε σε 5-1, και με την ΑΕΚ το 2-1 το κάναμε 2-3. Αυτό δείχνει κάτι.
Το ότι διατηρήσαμε την διαφορά, μας δίνει περισσότερο αέρα για τα άλλα δύο ματς. Στείλαμε μηνύματα τίτλου και πρέπει να τα επιβεβαιώσουμε.
Τώρα πρέπει να επικεντρωθούμε όμως στην ΑΕΛ. Ναι μεν παίζουμε στο “Παπ” όμως χρειαζόμαστε ένα κατάμεστο -και μπλε- γήπεδο για να σπρώξουμε τους παίκτες προς τη νίκη.
Εξάλλου το είπαν και οι ίδιοι πως γουστάρουν να νιώθουν τον κόσμο στο πλευρό τους. Τους το χρωστάμε.
Η ατμόσφαιρα στο ΓΣΖ, θύμισε παλιές, καλές εποχές. Ελπίζω να διατηρηθεί αυτό το κλίμα μέχρι το τέλος.
Τώρα για κάποιους (όχι Ανορθωσιάτες) που βιάστηκαν να βγουν και να πουν τις κακίες τους, ένα τους λέμε. Μάθετε να αποδέχεστε την ήττα αν θέλετε να αποκαλείστε μεγάλη ομάδα.
Όπως λένε και οι Aerosmith, “You gotta lose to know how to win”.
Κι εμείς περάσαμε από αυτό το στάδιο. Πολλές φορές. Και πάλι είμαστε εκεί. Και θα είμαστε, όσο κι αν σας προκαλεί απογοήτευση.
Για αυτό και είμαστε μεγάλη ομάδα.
Μέχρι την άλλη φορά… Ανό τζι ας μεν με βρουν ποτέ.
Ο ναυαγός
