Η στάμνα θα πάει πολλές φορές στη βρύση, αλλά μια σπάει. Σήμερα ήταν η… τυχερή μας μέρα, αφού η στάμνα τελικά, απλά ράγισε. Είναι φανερό όμως, πως δεν σηκώνει άλλη βόλτα στη βρύση με τον ίδιο τρόπο. Πρέπει να αλλάξουμε μυαλά, άμεσα.
Είναι αδιανόητο μια ομάδα του εκτοπίσματος της Ανόρθωσης, να μπαίνει στο γήπεδο λες και θα παίξει φιλικό παιχνίδι. Να μην μπορεί να φτιάξει ούτε μια ευκαιρία της προκοπής σε ένα ολόκληρο σαρανταπεντάλεπτο με ομάδα που κάνει αγγαρεία στην πρώτη κατηγορία, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο – κι αφού έκανε διορθωτικές κινήσεις – να κινδυνεύει κιόλας να δεχτεί γκολ!
Μα πού εξαφανίστηκε η περίφημη ποιότητα στη μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας, όταν ο Ρονκάτο αγωνίζεται βασικός; Τι απέγινε ο πάγκος, όταν ο Ζούλα αποτελεί την αλλαγή που θα αλλάξει το ματς! Ο ένας με τη συλλογή από κίτρινες, ο άλλος με τα ψυχολογικά του, αυτή δεν είναι ομάδα αλλά παιδική χαρά! Κοντά σ’ αυτά, με τον τρόπο που επιλέγουμε να αντιμετωπίζουμε τα εύκολα – τρομάρα μας! – παιχνίδια, έχουμε καταφέρει να εξουδετερώσουμε τον Σπαντάτσιο, ενώ καταντήσαμε το Ρέζεκ τρεχαντήρι λες και είναι αμυντικός μέσος. Η ομάδα προσπαθεί να επιτεθεί στο 80′ με 5 και 6 παίχτες να περιμένουν πίσω από την γραμμή του κέντρου και κανένα να μην μπορεί να αναλάβει ουσιαστική πρωτοβουλία. Στέκονταν και περίμεναν! Ποιόν;
Πάμε τώρα και στην δεύτερη αλλαγή, του Οχαγιόν με το Ζούλα. Για το Ρουμάνο, δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά πράγματα. Αρκεί να σημειώσουμε ότι για το παιχνίδι που παίζει η Ανόρθωσις, είναι τουλάχιστον ανεπαρκής. Πρόκειται για ποδοσφαιριστή που έρχεται από την… περασμένη δεκαετία και δεν έχει καμιά ελπίδα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Με τα σημερινά δεδομένα, υπήρχε μια σοφότερη κίνηση, η οποία μάλιστα συνηθίζεται σε γήπεδα του εξωτερικού. Αυτή θα ήταν, να περάσει εντός αγώνα ο Πάολο Ζορζ και να πάρει θέση δίπλα στον Κόλιν, με ταυτόχρονη προώθηση του Ίλιτς στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου, ως φορ. Είναι παίχτης που έχει τη ψυχολογία, ξέρει μπάλα και συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες να σκοράρει από το Ζούλα.
Ποιός προπονητής έκανε κάτι τέτοιο στην Κύπρο; Πάμε πίσω στο 2006, Ανόρθωσις-Εθνικός για την τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, 2-2 το σκορ και λίγα λεπτά να απομένουν για τη λήξη. Ο Τιμούρ Κετσπάγια σηκώνει το Λάμπρου, το ρίχνει στο παιχνίδι και του δίνει εντολή να κατευθυνθεί στην επίθεση. Το αποτέλεσμα γνωστό: 3-2 στις καθυστερήσεις και σκόρερ – φυσικά – ο Λάμπρου!
