Αυτό δείξαμε στον αγώνα με την Αγία Νάπα, ότι με την απουσία του Λαβόρδε, χάνουμε ένα μεγάλο μέρος της επιθετικής μας ισχύoς. Και όταν μάλιστα και αυτοί που κλήθηκαν να καλύψουν το κενό του, δεν έδωσαν όχι το κάτι παραπάνω, αλλά ούτε ακόμη και τα βασικά, δείχνει ότι εξαρτιόμαστε πολύ από τις εμπνεύσεις του Κολομβιανού άσσου.
Παίκτες μεγάλης ποιότητας στην επίθεση έχουμε. Το πρόβλημα είναι γιατί τα τελευταία δύο παιγνίδια που δώσαμε, με Σαλαμίνα και Αγία Νάπα, να μην προσφέρουν σχεδόν τίποτε. Ρέζεκ, Ιτζάγκι, Ρονκάτο, Σπαντάτσιο κινήθηκαν σε ρηχά νερά εκεί που έπρεπε να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους. Και εδώ έρχεται και το θέμα αξιοποίησης των υπόλοιπων ποδοσφαιριστών, έτσι ώστε να δώσουν την βοήθεια στους επιθετικούς μας. Είναι αδιανόητο να περιμένουμε ότι με επιθέσεις των τεσσάρων ποδοσφαιριστών θα σπάσουμε πολυπρόσωπες άμυνες. Τι να κάνουν οι Ιτζάγκι και Ρονκάτο στα άκρα όταν τους μαρκάρουν δύο και όταν η βοήθεια τους θα είναι ή ο Σπαντάτσιο που θα κάνει κίνηση στις πλευρές, ή τα αμυντικά χαφ και οι ακραίοι αμυντικοί που βρίσκονται στο αμυντικό μισό του γηπέδου;
Ο Λέβι πρέπει να δουλέψει την επιθετική λειτουργία απέναντι στις θεωρητικά μικρές ομάδες οι οποίες θα αμύνονται μαζικά εναντίον μας. Πρέπει να δώσει βοήθειες στους επιθετικούς μας, γιατί δεν είναι όλοι σαν τον Λαβόρδε που με την ταχύτητά του και την τεχνική του θα ξεφύγει από διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα. Ελπίζουμε ο Λέβι να πήρε το μήνυμα των δύο τελευταίων αγώνων, και να δούμε μία διαφορετική Ανόρθωση με τον Εθνικό.
