Το σημείο κατατεθέν της φετινής Ανόρθωσης, είναι ο επιθετικός πλουραλισμός της και η ποιότητα που έχει μπροστά και την κάνει ικανή να σκοράρει ανά πάσα στιγμή, ακόμη και όταν η ομάδα δεν αγωνίζεται καλά. Όταν έχεις ποδοσφαιριστές σαν τον Ρέζεκ, τον Λαβόρδε, τον Σπαντάτσιο, αλλά και τους υπόλοιπους, τότε τα πράγματα επιθετικά γίνονται πολύ πιο απλά. Μπορούν και να σκοράρουν από το πουθενά, μπορούν και να δώσουν και έτοιμο τέρμα εκεί που δεν το περιμένεις.
Φέτος, έχουμε σκοράρει και στους επτά αγώνες που δώσαμε, και μόνο με το Παραλίμνι πετύχαμε λιγότερα από δύο τέρματα. Με Πάφο πετύχαμε πέντε, με Ολυμπιακό και Αλκή πετύχαμε τρία, ενώ φιλοδωρήσαμε από δύο τέρματα σε Ομόνοια, Απόλλωνα και Δόξα. Συνολικά πετύχαμε 18 τέρματα, δείγμα της πολύ καλής επιθετικής λειτουργία της ομάδας.
Το καλύτερο είναι ότι υπάρχουν ακόμη τεράστια περιθώρια βελτίωσης. Με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα, σε μερικές περιπτώσεις η μπάλα έφθανε με φοβερή ταχύτητα έξω από την αντίπαλη περιοχή, όμως δεν είχαμε καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια για να βγάλουμε την φάση για το τέρμα. Όταν οι ποδοσφαιριστές μας μάθουν ακόμη καλύτερα το παιγνίδι ο ένας του άλλου, θα σκοτώνουμε ακόμη γρηγορότερα τα παιγνίδια μας και δεν θα γινόμαστε καρδιακοί στο τέλος! Τα περιθώρια βελτίωσης όπως είπαμε υπάρχουν, στα πόδια μας είναι πλέον να γίνουμε ακόμη καλύτεροι.
