Το ρολόι του αγώνα σημαδεύει μόλις το 8ο λεπτό της συνάντησης κι ενώ η ομάδα μας προηγείται με 1-0, ο Ρόνι Λεύι βλέπει τον Ζορζ να κάνει νόημα πως αδυνατεί να συνεχίσει. Ο Ισραηλινός προπονητής πήρε το ρίσκο να ξεκινήσει τον Πορτογάλο αμυντικό και η τύχη του γυρίζει την πλάτη. Για δεύτερο συνεχόμενο ματς, θα τον βγάλει πριν το ημίχρονο. Χτυπά με νεύρο το χέρι στο χορτάρι…
Γυρίζει στα δεξιά του και κάνει νόημα στον Άντιτς να μπει στο γήπεδο. Έκπληκτος, βλέπει τον Μάρκο, αντί να κατευθύνεται προς το μέρος του, να βάζει το κιμονό και να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση, ετοιμαζόμενος για ζέσταμα! Έξαλλος ο Ρόνι! Ποιος είδε το Λεύι και δεν τον φοβήθηκε!
Το συγκεκριμένο περιστατικό, το παραθέτουμε περισσότερο για την κωμική του πλευρά, παρά για οτιδήποτε άλλο. Είναι χαρακτηριστικό όμως, της πίεσης και του άγχους που υπάρχει στον γαλανόλευκο πάγκο. Η ομάδα πέρασε από χίλια μύρια κύματα και φαίνεται να ξαναβρίσκει το δρόμο της. Η δικαιολογημένη δίψα όμως του κόσμου για επιστροφή στους τίτλους μετά από τέσσερα άνυδρα χρόνια, το καλοκαιρινό στραπάτσο, η οικονομική ασφυξία που επικρατεί στον χώρο του ποδοσφαίρου γενικά και της ομάδας μας ειδικότερα, συνθέτουν ένα σκηνικό όπου τα λάθη δεν επιτρέπονται. Όλα αυτά, καταλήγουν στους ώμους του Ρόνι Λεύι, στις πλάτες του οποίου ο κόσμος ακουμπά τις ελπίδες για φετινή διάκριση…
