Μια ατάκα που μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό και έχει καταστεί βίωμά μου, ήταν αυτή του τότε αναλυτή ποδοσφαίρου της ΝΕΤ, Τάκη Γκώνια, ο οποίος ανέφερε ότι “κριτική πρέπει να γίνεται στις νίκες και όχι στις ήττες”. Πράγματι αν το σκεφτούμε για λίγο, πολλές νίκες αποτελούν καμουφλάρισμα λαθών/παραλήψεων/αδυναμιών οι οποίες αν δεν εμφανιστούν αργότερα καλώς, αν όμως εμφανιστούν τότε ερχόμαστε ως μετά Χριστό προφήτη να ασκήσουμε κριτική και να παρελθοντολογήσουμε. Με αφορμή λοιπόν την μεγάλη επιτυχία επί του τριφυλλοφόρου κατεστημένου, επιχειρούμε μια ανασκόπηση όσων πρέπει να βελτιώσουμε/προσέξουμε προκειμένου τον Μάη να σηκώσουμε κούπα.
Αρχής γενομένης από το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας , τον Ρικάρντο Λαβόρδε, πρέπει να μάθει να ζει με τα σκληρά μαρκαρίσματα διότι στο τέλος της ημέρας αυτές οι προκλήσεις επιβεβαιώνουν την μεγάλη του κλάση μιας και δεν μπορεί να αναχαιτιστεί διαφορετικά. Θα πρέπει να ηρεμήσει αλλιώς θα τον λησμονήσουμε (και φέτος) για ένα μήνα. Ομολογουμένως πέρσι είχε κάνει κάποια βήματα προόδου πάντα σε συνάρτηση με την αντιμετώπιση που είχε από τους αντιπάλους του, εντούτοις μια και μόνο κακή στιγμή ήταν αρκετή για να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα στον αγώνα του Τσιρείου με τον Άρη.
Σύμπτωση ή όχι, ο αγώνας με την Ομόνοια ήταν μια επανάληψη του αγώνα με τον Απόλλωνα τόσο ως προς τον χρόνο που σκοράραμε, όσο και με τον τρόπο που διαχειριστήκαμε το παιχνίδι. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ο προπονητής επιλέγει να δώσει ηθελημένα χώρο στον αντίπαλο έχοντας το σκορ υπέρ του και τους ταχύτατους Σπατάτσιο, Ρέζεκ, Κάλβο, Λαβόρδε στην φαρέτρα ή μήπως είναι … κάτι άλλο; Ευτυχήσαμε να πανηγυρίσουμε 2 τρίποντα στα 2 συναπτά ντέρμπυ αλλά πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε πως οι αντίπαλοί μας, μας απείλησαν και μάλιστα ουσιαστικά.
Η αναπάντεχη απουσία του Κάλβο έβαλε μια γερή σπαζοκεφαλιά στον Ρόνι Λεβί ο οποίος τράβηξε άσσο από το μανίκι του με την επιλογή του μαχητικού Ρονκάτο αντί του Ινζάγκι. Το μέγα στοίχημα το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον επόμενο μήνα ο προπονητής είναι το κατά πόσο οι ποδοσφαιριστές που θα κληθούν να αντικαταστήσουν τους Ίλιτς, Κόλιν, Ζόρζε είναι αφενός μεν σε καλή φυσική κατάσταση και αφετέρου έτοιμοι να αντεπεξέλθουν στα “θέλω” της θέσης του κεντρικού αμυντικού. Είναι μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, την οποία όμως θα έπρεπε να λάβουμε υπόψη όταν καταρτιζόταν ο καλοκαιρινός προγραμματισμός, τα όποια λάθη που ίσως έγιναν τα βρίσκουμε μπροστά μας τώρα το θέμα είναι να βρούμε και την λύση.