Στο ψεσινό παιχνίδι, μεταξύ Αστέρα Τρίπολης και ΑΠΟΕΛ, φάνηκε για ακόμη μια φορά πόσο μικρή ομάδα είναι ο Απόλλωνας, μια ομάδα τυχοδιώκτης της σειράς.
Ο Αυστριακός διαιτητής, ο οποίος είχε προειδοποιήσει πολλές φορές πως θα διέκοπτε το παιχνίδι, έκανε πράξη τις απειλές του στο 70′ της αναμέτρησης. Εκεί όλοι θα πίστεψαν πως το παιχνίδι τελείωσε στο γήπεδο και θα ξεκινούσε στις δικαστικές αίθουσες. Όχι, οι ιθύνοντες του Αστέρα, μάγκες Τριπολιτσιώτες Αρκάδες και όχι κότες Λεμεσιανοί, δεν έφεραν σε κανένα σημείο ένσταση για να επαναρχίσει το παιχνίδι, ούτε ζήτησαν από τον υπεύθυνο ασφαλείας του “Θεόδωρος Κολοκοτρώνης” να μην μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια του παιχνιδιού.
Έτσι είδαμε ένα παιχνίδι που ξεκίνησε και τελείωσε, μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Όπως ορίζει η αρχή του ευ αγωνίζεσθαι, όπως πρέπει να κρίνονται τα παιχνίδια και τα πρωταθλήματα, βασική και αδιαπράγμευτη αρχή για κάθε ποδοσφαιρική διοργάνωση. Δίχως μπαμπεσιές, δίχως ψέματα και ούτε κάλπικους τραυματισμούς.
Αλλά είπαμε, όπως και να το θέλουν να γίνει, δεν μπορεί να συγκριθεί το ήθος και η μαγκιά των απόγονων του Γέρου του Μοριά, με αυτό του Απόλλωνα του Ρουβά.
